Rtm. Adam Bartosiewicz w walce pod wsią Rudnia Jakinowocka rzucił się pierwszy do ataku, porywając za sobą ułanów. Brawurowo atakując, zmusił nieprzyjaciela do porzucenia kaemów. Tym czynem tak zdezorientował nieprzyjaciela, że w ataku pułk rozbił 2 kompanie, biorąc 79 jeńców i wiele materiału wojennego. 25 września 1919 roku w czasie walki pod wsią Zacisze, nie zważając na silny ogień 3 kaemów, zarzucił granatami jego obsługę, zabijając trzech bolszewików. Podczas pogrzebu Marszałka Józefa Piłsudskiego pełnił na Wawelu wartę w Poczcie Sztandarowym 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich.

Rtm. Adam Bartosiewicz s. Franciszka i Marii z Krzykowskich urodził się 30 stycznia 1900roku w m. Rostkowo-Chojnowo, pow. przasnyski. Ukończył Szkołę Miejską w Przasnyszu, Państwowe Gimnazjum Filologiczne im. Piotra Skargi w Pułtusku oraz dwa semestry Wydziału Leśnego SGGW w Warszawie.

W 1916 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Wraz z kolegami z gimnazjum, po uzyskaniu zgody rodziców, ochotniczo wstąpił do formującego się jesienią 1918 roku szwadronu województwa ciechanowskiego. W marcu wraz ze szwadronem wcielony do 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich. Przydzielony w stopniu kaprala do szwadronu technicznego pułku, od sierpnia 1919 r. przebywał na froncie i brał udział we wszystkich walkach pułku. Wielokrotnie odznaczył się w walkach.

3 września 1919 r. w stopniu plutonowego, gdy uczestniczył w akcji przy wysadzaniu toru kolejowego między Kalenkowiczami, a Michniewiczami, nie zważając na to, że tor broniony był przez pociąg pancerny, szybko i sprawnie wykonał minowanie toru.

W walce pod wsią Rudnia Jakinowocka rzucił się pierwszy do ataku, porywając za sobą ułanów. Brawurowo atakując, zmusił nieprzyjaciela do porzucenia kaemów. Tym czynem tak zdezorientował nieprzyjaciela, że w ataku pułk rozbił 2 kompanie, biorąc 79 jeńców i wiele materiału wojennego. 25 września 1919 r. w czasie walki pod wsią Zacisze, nie zważając na silny ogień 3 kaemów, zarzucił granatami jego obsługę, zabijając trzech bolszewików, i tym samym spowodował nieład i panikę w szeregach nieprzyjaciela.Za czyny te otrzymał Order VM 5 kl. nr 4194.

Po wojnie, którą zakończył w stopniu wachmistrza, ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie. Po odbyciu praktyki w 79 pp w Słonimiu, skierowany został do Oficerskiej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu. w 1925 jako jej absolwent mianowany podporucznikiem i przydzielony do 4 pułku ułanów. W 1927 awans na porucznika, w 1935 – rotmistrz. W 4 pułku służył do 1937 i został przeniesiony do szwadronu KOP “Rokitno”.

Ciężko ranny 5 września 1939 roku pod Zygmuntowem dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzony w Starobielsku i bestialsko zamordowany przez radzieckie NKWD w Charkowie w 1940 roku. Był Kawalerem Krzyża VM za 1920 r. (V klasy) oraz za 1939 r. (Krzyżem Złotym IV klasy). Posiadał Krzyż Walecznych (1920 r.) i Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 oraz Medal X-lecia Odzyskanej Niepodległości.

Cześć Jego pamięci!