Ż y c i o r y s
Dane personalne
Urodzony 14 lutego 1923r. we Lwowie, syn Henryka i Jadwigi z Ostrowskich.
Zawód ojca mgr inż. chemik;
Zawód matki chemik/ wykształcenie wyższe.
Stan rodzinny: dwie córki (Małgorzata i Izabella)
Wykształcenie
Szkoła podstawowa : Łomianki k/Warszawy, uk. 1935r.
Szkoła średnia: 18. Szkoła średnia we Lwowie, uk. 1940r.
Studia wyższe:
Szkoła Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Rolanda i Wawelberga w Warszawie, uk. 1943r. – technik mechanik
Państwowa Wyższa Szkoła Techniczna, Wydział Budowy Maszyn, Warszawa, I rok uk. 1944r.
Akademia Górniczo-Hutniccza, Wydział Politechniczny, Kraków, uk. 1947r. –mgr inż. mechanik/ specjalność obróbka metali i narzędzia
Studia aspiranckie- Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniczny Technologiczny, uk. 1957r. – dr nauk technicznych
Roczne Studium Polityki Gospodarczej i Ekonomiki Przedsiębiorstw przy KW PZPR Warszawa, uk. 1974r.
Języki obce: biegły w języku niemieckim, angielskim i rosyjskim.
Działalność zawodowa
1940-1944: (równolegle do studiów) Wytwórnia Parowozów Zakładów Ostrowieckich, Warszawa;
1946-1948: Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków; asystent przy Katedrze obróbki Metali i Obrabiarek; prace dydaktyczne ze studentami z zakresu obróbki metali i narzędzi oraz prace badawczo-doświadczalne.
1947-1948: (równolegle do praczy na uczelni) Okręgowa Dyrekcja Dróg Wodnych, Kraków, kierownik Warsztatów i Stoczni Rzecznej w Płaszowie, remonty i budowa obiektów pływających rzecznych.
1949-1952: Główny Instytut Mechaniki, Warszawa; kierownik działu technologicznego w Instytucie Metaloznawstwa i Aparatury; prace badawcze z dziedziny obróbki cieplnej metali, szczególnie materiałów narzędziowych oraz skrawalności metali.
1951-1964: Politechnika Warszawska, Wydział Mechaniczny i Technologiczny; starszy asystent do 1956r., zajęcia dydaktyczne ze studentami z dziedziny obróbki metali i narzędzi, prace badawcze w zakresie narzędzi skrawających i skrawalności materiałów; w latach 1957-64 adiunkt na Wydziale Energetyki i Lotnictwa P.W. przy Katedrze Technologii Silników Lotniczych; wykłady z dziedziny obrabiarek, narzędzi i obróbki metali, prowadzenie prac dyplomowych z konstrukcji obrabiarek i narzędzi; prace badawczo-doświadczalne w ramach współpracy z przemysłem lotniczym i obrabiarkowym.
1964-1967: P.P. POLCARGO, Biuro w Warszawie, Z-ca Dyr.d/u Technicznych- kontrola jakości maszyn i urządzeń eksportowanych i importowanych; opracowywanie warunków technicznych odbioru oraz metod badania jakościowego wyrobów przemysłu maszynowego; doradztwo techniczne dla ekspertów krajowych w zakresie rozwoju jakościowego wyrobów.
1967-1971: Fabryka Samochodów Osobowych, Warszawa-Żerań, kierownik Laboratorium Technologicznego i Z-ca Gł. Technologa, prace doświadczalne i wdrożeniowe przy uruchamianiu procesów technologicznych elementów samochodu Polski Fiat 125; badania laboratoryjne w zakresie materiałów narzędziowych, konstrukcji narzędzi, chłodziw, smarów, gładkości powierzchni, techniki pomiarowej i innych.
1972-1985: P.P. POLCARGO, Biuro w Warszawie, Gł. Rzeczoznawca oraz specjalista techn.ekonom. ds. obrabiarek i narzędzi w Dziale Ekspertyz i Doradztwa Technicznego; prace doświadczalne i wdrożeniowe w dziedzinie: organizacji statystycznej kontroli jakości i sterowania jakością, obniżenia poziomu hałasu maszyn, usprawnienia technologii obróbki uzębień kół zębatych walcowych i stożkowych, przygotowanie i doradztwo przy uruchamianiu produkcji antyimportowej w dziedzinie kół zębatych i przekładni ślimakowych wysokiej dokładności, ekspertyzy obrabiarek i urządzeń z importu, współpraca z firmami zagranicznymi w zakresie dostosowania maszyn importowanych do warunków krajowych, analizy techniczno-ekonomiczne linii obróbkowych z importu dla przemysłu motoryzacyjnego (FSH), projektowanie urządzeń pomiarowych do uzębień i innych.
1986-2005: Założył własne Biuro Inżynieryjne, w ramach którego zajmował się problematyką filtracji olejów i planowaniem obwodów smarowniczych i chłodzących dla wielu polskich hut, elektrowni i zakładów produkcyjnych w kooperacji m.in. z niemiecką firmą Eppensteiner (EPE).
Inna działalność techniczna, naukowa i społeczna ( do 1985r.)
Odbiory techniczne obrabiarek i innych. urządzeń mechanicznych za granicą, m.in. RFN, NRD, Węgry, Bułgaria, Rumunia, Dania;
Uczestnik i prelegent konferencji naukowo-technicznych krajowych i zagranicznych, m.in. Moska, Budapeszt, Magdeburg, Sofia, w dziedzinie obrabiarek i obróbki metali;
Uczestnik zwiedzający międzynarodowych wystaw i targów maszynowych, m.in. Poznań, Lipsk, Hanower, Paryż, Londyn, Budapeszt etc.
Wizyty w Instytutach i Uczelniach krajowych i zagranicznych, m.in. Uniwersytety Techniczne Hanower, Akwizgran (Aachen), Birmingham, Manchester, Kopenhaga, Budapeszt;
Staże i wizyty w Fabrykach przemysłu obrabiarkowego, narzędziowego, motoryzacyjnego i in. krajowych i zagranicznych, m.in. Fiat-Turyń (6 tygodni), Volkswagen, z-dy obrabiarkowe Wielkiej Brytanii (Asquith), Newall, D. Bron, Wiekman, RFN- Klingenberg, Waldrich, Kapp, Schiess, Fr. Werner i in., Węgier, Bułgarii, Rumunii, Włoch i in.;
Działalnośc stowarzyszeniowa SIMP
Przewodniczący Komisji Odczytowej 1949-1957- organizacja działalności odczytowej Z.G. SIMP
Członek rady nauk. Ośrodka Szkoleniowego SIMP 1950-1965, współpraca przy organizowaniu kursów szkoleniowych dla pracowników przemysłu oraz udział w kursach w charakterze wykładowcy;
Organizator szeregu konferencji naukowo-tecnicznych SIMP w dziedzinie obrabiarek, narzędzi i technologii budowy maszyn 1949-1967
Członek Z.Gł. SIMP 1952-56, sekretarz i współzałożyciel Sekcji Obrabiarek i Narzędzi
Autor ponad 30 publikacji z dziedziny obróbki metali, obrabiarek i narzędzi (w tym 2 książki wydane przez WNT)
Działalność naukowa, społeczna i inna ( lata późniejsze)
W ostatnich latach życia poświęcił się pracy pisarskiej – pisał wspomnienia, felietony i listy w/s politycznych i kościelnych. Z zamiłowaniem grał w tenisa z przyjaciółmi oraz z rodziną, a w ostatnich latach dał się przekonać co do korzyści Jacuzzi, z którego chętnie korzystał uczęszczając do siłowni. Był jednak zdecydowanym przeciwnikiem "picia herbaty na sucho" i nie mógł się oprzeć pokusie ciasta i słodyczy. Rodzina zapamięta go jako niezłomnego patriotę, zatroskanego o los Ojczyzny, oraz kochającego Tatę i Dziadka.
|