Anulka była najkochańszym dzieckiem na świecie.Kochała wszystkich bezinteresownie i szczerze.Potrafiła się cieszyć z najmniejszych i najdrobniejszych rzeczy,we wszystkim i w każdym potrafiła dostrzec piękno.Zawsze się uśmiechała i rozdawała buziaczki.Kilkanaście razy dziennie mówiła mi jak bardzo mnie kocha i zaraz mocno mnie przytulała.Różowy kolor był jej ulubiony,a jako prawdziwa mała kobietka uwielbiała wszelkiego rodzaju błyszczyki do ust i perfumy.10.06.2012,dzień w którym odeszła,jest najgorszym dniem w moim życiu,wszyscy mi mówia że czas leczy rany ale to nie prawda.Z każdym dniem jest coraz gorzej,a tęsknota narasta z dnia na dzień.Człowiek robi tylko dobrą mine i stara się dopasować do rzeczywistości,ale ból,żal i tesknota rozdzierają serce okrutnie i coraz bardziej.Zostaje się samemu z tysiącem pytan DLACZEGO?????Oddała bym wszystko żeby ją zobaczyć i dać jej buziaczka do których tak jestem przyzwyczajona i które tak bardzo uwielbiam.Wiem że teraz muszę żyć i przeżyć to ziemskie życie szybko,żeby zasłużyć sobie na miejsce obok mojego aniołka w niebie,ale jak dalej żyć????????Kocham Cię moja córeczko,bo byłaś,jesteś i będziesz najlepszym co mnie w życiu spotkało.Zrobię wszystko żeby dobrze przeżyć to życie i zasłużyć sobie na miejsce obok Ciebie,więc czekaj na mnie w niebie,bo niedługo się do Ciebie wybieram i znowu będziemy sie przytulały.

-mama-

Mógł bym na Twoj temat aniołku sie rozpisywać dniami i nocami jaką kochaną,  wesołą córeczką byłaś. Twój uśmiech wędrował do każdego z nas, zawsze pełno było Ciebie wokół, zawsze ciepłem od Ciebie biło, a teraz Ciebie brak, ale w sercu mym pozostawiłaś znak ,, tatusiu kosiam,, tak zawsze mi mówiła i w sercu pozostawiła wspomnień wiele. Łzami sie zalewam gdy twe zdjęcia oglądam,,ale wiem że Ty codzień z nieba na mnie spoglądasz.Kocham Cię mój skarbie i tęsknię.

-tata-