Barbara i Jerzy Mizak

Nad grobem Mym nie stój wśród łkań Ja nie śpię w nim,nie ma Mnie tam Ja Jestem tysiąc wiatru tchnień I śnieżny diament w mroźny dzień Słońce na kłosach zbóż-to Ja Łagodny deszcz,jesienna mgła W cichy poranek,gdy budzisz się Ja Jestem śmigły w górę pęd ptaków,co krążą pośród chmur Ja Jestem gwiazd milczący chór Próżny twój płacz nad grobem Mym Ja Żyję wciąż,nie ma Mnie w nim!

Pani Aniu i Panie Łukaszu, w tą smutną rocznicę pragnę złożyć szczere wyrazy współczucia - dla Was i dla tych wszystkich, którzy wciąż pamiętają i noszą w sercu wspomnienia - niech radość tych Świąt i nadzieja, którą niesie ich przesłanie, wypełni choć w części pustkę, którą czujemy na myśl o Waszych Rodzicach ... Tęsknota jest i pozostanie, tak jak miłość do tych którzy odeszli.

To nie był Wasz czas powinniście być tutaj dzisiejsze święto nie powinno być Wasze, ciężko się z tym pogodzić:(

Minęło ponad pół roku.Jak dużo czasu trzeba żeby się pogodzić i przywyknąć, że Was nie ma? Tęsknię za Wami.

Mijają trzy miesiące a ja z całego serca współczuję Aniu i Łukaszu bo to nie prawda że czas leczy rany dobrze że Basia i Jurek są tam razem! Pokój ich duszom..............

Ponad chmurami zawsze świeci słońce.

Jestem tu prawie każdego dnia i nadal nie wiem co napisać... Żadne słowa nie oddadzą Basiu tego co czuję.

Nie umiera ten, kto żyje w sercach naszych.

Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
I. Chodźko

Daj nam wiarę, że to ma sens, Że nie trzeba żałować przyjaciół. Że gdziekolwiek są, dobrze im jest, bo są z nami choć w innej postaci. I przekonaj, że tak ma być, Że po głosach ich wciąż drży powietrze, Że odeszli po to, by żyć, I tym razem będą żyć wiecznie. Basiu, Twój uśmiech zostanie z nami na zawsze... I my przez łzy uśmiechać się będziemy na każde wspomnienie. Aniu i Łukaszu łączymy się z Wami w bólu i żałobie. Niech przez rozpacz przebija się nadzieja... i wiara.