Wspomnienie o Basi w pierwszą rocznice Jej śmierci
Dzisiaj mija pierwsza rocznica śmierci naszej ukochanej żony, matki i babci Barbary Szczepańskiej, która była osobą niezwykłą, wielkiego serca pełnego ciepła i życzliwości, którą obdarzała nie tylko osoby Jej najbliższe z grona rodzinnego ale również wszystkich, którzy Ją otaczali. Swoją wyjątkową skromnością i wielką mądrością życiową zjednała sobie szerokie grono przyjaciół, którzy tak chętnie korzystali z jej cennych rad i darzyli Ją gorącym uczuciem przyjaźni i szacunkiem. Ten rok bez Ciebie Basiu uświadomił nam wszystkim kim byłaś dla nas najbliższej Twojej rodziny, w której odgrywałaś tak ważną rolę czuwając nad jej bezpieczeństwem i trwałością ale również i dla wielu Twoich przyjaciół. Bardzo dotkliwie odczuwamy Twoją nieobecność w naszym życiu, szczególnie my Twoja najbliższa rodzina; mąż i synowie z rodzinami. Ty Basiu zawsze myślałaś przede wszystkim o rodzinie, dbając o jej szczęście, pomyślność i dla jej integracji tak uwielbiałaś organizować coniedzielne obiady rodzinne na których mogła spotkać się cała rodziną. Było to dla Ciebie tak bardzo ważne, że pomimo postępującej choroby i utraty sił, do końca była to dla Ciebie sprawa priorytetowa. W naszych domach zapanował wielki smutek po Twoim odejściu i Twój brak odczuwamy boleśnie na każdym kroku.. Odeszłaś tak nagle Basiu, że trudno nam uwierzyć, że opuściłaś nas na zawsze pozostawiając w wielkim bólu i smutku.. Pozostaniesz na zawsze w naszych sercach i naszej pamięci a my w naszych modlitwach będziemy prosili o szczęście wiekuiste dla Ciebie.
