Bolesław Drożdżowski vel Drozdowski urodził się we wsi Sromutka w pobliżu Zelowa
województwo łódzkie w katolickiej, chłopskiej rodzinie Antoniego i Marianny Drozdowskich.
Narodziny nastąpiły 19.09.1896 roku. Chrztu dokonał ksiądz wyznania rzymskokatolickiego. Jego
rodzeństwo to starsi bracia Stanisław i Teofil. Był wychowywany według katolickiej wiary. Jego
rodzice pielęgnowali polskie tradycje patriotyczne. Pobierał nauki w zawodzie szewca. Do roku
1914 mieszkał z rodzicami. W roku 1914 zaciągnął się do ułanów 2 Pułku Legionów Polskich w 2
Brygadzie Legionów Polskich. Szlak bojowy jego pułku opisany jest między innymi w książce:
2 Pułk Szwoleżerów tom 2 Lesława Kukawskiego. W roku 1918 jego 2 Pułk Ułanów zostaje
przemianowany na 2 Pułk Szwoleżerów a w roku 1919 pułk otrzymuje przydomek Rokitniański.
Zdemobilizowany jako plutonowy kawalerzysta 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich
w roku 1922. Jego wojskowa służba dla ojczyzny trwała osiem lat. W latach dwudziestych ożenił
się i zamieszkał z żoną we wsi Pszczółki powiat Bełchatów. Z zawodu był szewcem. Utrzymywał
się z pracy na roli. Miał dwóch nieletnich synów. W latach trzydziestych był radnym w gminie
Wygiełzów. Ponieważ miał obłożnie chorą żonę i małoletnie dzieci to był zwolniony ze służby
wojskowej w roku 1939. Z tego powodu nie brał udziału w kampanii wrześniowej.
Jedenastego listopada roku 1939 został aresztowany przez niemieckich faszystów w Wygiełzowie.
Jedenastego grudnia 1939 roku na terenie miasta Łodzi jako Bolesław Drzowski został przez sąd
niemiecki skazany na śmierć. Nie wiadomo gdzie i kiedy został zamordowany. Nie jest znane
miejsce pochówku. W roku 2022 jego krewni ufundowali tablicę pamiątkową, którą zamontowano
na grobie jego syna we wsi Wygiełzów.
Fragmenty biografii zebrał i tekst zredagował
Zdzisław Panasiewicz