Halina Waczyńska Gajewska

Miało nie boleć Kolejny rok mija, bez Ciebie i z Tobą Zawsze byłaś dla mnie, najdroższą osobą W sercu tak markotnie, myśli ciche, smutne Biegną gdzieś na oślep… Życie jest okrutne Umiałaś zrozumieć, przygarnąć uśmiechem Teraz się zgubiłem. MAMO! Wraca echem Łagodziłaś guzy nabite gdzieś w świecie Dokładnie wiedziałaś, co chowam w sekrecie Znałaś mnie od zawsze, mówić nie musiałem Popatrzyłaś w oczy i już rozumiałaś Lata przeminęły, czas i mnie umierać

"Dzisiaj znalazłaś się w Niebie, tak smutno na dole bez Ciebie. Oczy zalane są łzami, bo nie ma Cię między nami. Dziś na nieba błękicie, kroczyłaś w poranku poświcie. Rozstałaś się z nami, lecz nigdy z naszymi myślami ..."

Dlaczego właśnie "Ty"...? Dlaczego Twoja świeczka zgasła tak szybko? za szybko... Mijają kolejne godziny,dni,​miesiąc​e, lata ... A Ja wciąż czekam z niedowierzaniem na Ciebie... Odszedłaś tak niespodziewanie... Zostawiłaś po sobie ból,żal i tęsknotę bez końca... Nigdy losowi tego nie wybaczę,że już Cię nigdy nie zobaczę... Na zawsze w Moim sercu...

Kochana Mamuniu zawsze mówiłas czas leczy rany, będzie łatwiej....nie jest lżej ani troche mimo upływu czasu. Kocham Cie i bardzo mi brakuje poczucia że .....jesteś tylko w odległości o wykrecenie numeru telefonu. Jest pustka a tylko serce wypełnione tęsknotą za Toba.....

....Nie chcemy Tak się nie robi obcym i najbliższym. Są pierwsi, którzy zostali puszczeni przez życie. Czy trzeba tak się śpieszyć w daleka samotność, O której i tak nikt nie opowie. My tutaj jesteśmy, już sami, w spokoju Patrząc na Twe zdjęcia, które bardzo bolą. Jakby nieostre, niektóre zamglone, Lecz to przez wzrok zmęczony ciepłą łzą

Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć. A niejeden z tych, którzy umierają, zasługuje na życie. Czy możesz ich im obdarzyć? Nie bądź tak pochopny w ferowaniu wyroków śmierci. Nawet bowiem najmędrszy nie wszystko wie. TY ZASLUGIWAŁAŚ NA ŻYCIE

…Zgasił kolejną gwiazdę , Jej blask stopniowo bladł ........ i zgasił Ją zbyt słabą by skruszyć nieba czerń nocą… …Zgasił znowu gwiazdę , jej nieistnienie ból i żal ......... i nieopisany gniew że winna świecić jeszcze na tle nocy… …Zgasił Ją, zamknął oczy… spod przymkniętych powiek popłynęły krople deszczu , rzęsiste jakby niebo łzami chciało Ją pożegnać nie ma Jej............ Zgasła ta część nieba, której czerń mógł rozrzedzić tylko Jej promienny uśmiech, żar Jej serca, ciepły głos... i miłość do nas PA INECZKO

Na granicy drogi, nie ma drogi, jest meta. Na granicy wspinaczki, nie ma wspinaczki, jest szczyt. Na granicy nocy, nie ma nocy, jest świt. Na granicy zimy, nie ma zimy, jest wiosna. Na granicy śmierci, nie ma śmierci, JEST ŻYCIE...

Są chwile i ludzie, których się nie zapomina.

Nie pytam Cię Boże, dlaczego Ją zabrałeś, lecz dziekuje za to, ze nam Ją dałeś.