Jacek Józef Walczewski (ur. 12 listopada 1931 w Krakowie, zm. 26 czerwca 2013[1] w Jaroszowcu k/Olkusza) – prof. dr hab. nauk techn. inż., konstruktor rakiet balistycznych, pionier teledetekcyjnych badań atmosfery, członek Komitetu Badań Fizycznych i Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk.Zawód meteorolog.Alma Mater Politechnika Łódzka.Życiorys Studiował w latach 1950-1956 na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, następnie na Politechnice w Łodzi. W latach 1955-1957 pracował jako konstruktor maszyn. Od 1958 r. zajął się pracą naukową w zakresie badań atmosfery. Uzyskał stopnie naukowe doktora (1967), doktora habilitowanego (1985) i profesora (1990). Jest autorem wielu prac naukowych w tej dziedzinie.

W 1961 r. zorganizował w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym (obecnie Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – IMGW) w Krakowie Pracownię Rakietowych Sondowań Atmosfery, której został kierownikiem. W 1965 r. Pracownia została przekształcona w Zakład Badań Rakietowych i Satelitarnych PIHM. W Zakładzie powstały polskie rakiety badawcze serii Meteor: Meteor 1, 2 i 3. Największy zasięg miała rakieta Meteor 2, która osiągała wysokość niemal 100 km. Ze względów politycznych i ekonomicznych na początku lat 70. zaniechano tych prac. W 1975 r. Zakład został rozdzielony na dwie samodzielne jednostki: Zakład Badań Górnej Atmosfery i Ośrodek Odbioru Danych Satelitarnych. Jacek Walczewski został kierownikiem pierwszego z nich. Zakład zmieniał później nazwę na Zakład Meteorologii Kosmicznej (od 1980 r.) i Zakład Teledetekcji Atmosfery (od 1985 r.). Prowadzono w nim pionierskie w Polsce badań nad teledetekcja atmosfery za pomocą sodaru i lidaru. W 2007 r. Zakład został zlikwidowany, a na jego miejsce powołano Zakład Monitoringu i Zanieczyszczenia Powietrza, w którym pracował już tylko na pół etatu. W 2010 r. przeszedł na emeryturę.

Angażował się również w katolicka działalność społeczną. Był m.in. członkiem Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej (1972-1979) i Prymasowskiej rady Społecznej (1986-1990). Publikował także wiersze o tematyce religijnej.Ważniejsze publikacje Dorobek Zakładu Meteorologii Kosmicznej IMGW w ciągu 20 lat istnienia. Wyd. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Kraków 1981.
Polskie rakiety badawcze, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1982.
Charakterystyka warstwy granicznej atmosfery nad Krakowem w oparciu o wyniki sondażu akustycznego, Wyd. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Warszawa 1984.
Charakterystyka warstwy granicznej atmosfery nad miastem (na przykładzie Krakowa) (red.), Wyd. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Warszawa 1994.
Przygody mojego życia, Wyd. "Bernardinum", Pelplin 2009.Z przykrością zawiadamiamy, iż w dniu 26.06.2013 zmarł prof. Jacek Walczewski, ojciec programu rakiet Meteor, honorowy członek Polskiego Towarzystwa Rakietowego, członek Komitetu Badań Fizycznych i Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk.

Pogrzeb profesora Walczewskiego odbył się 3 lipca środa o godzinie 12:20 w kaplicy cmentarnej na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.I tam właśnie spoczął.

Inżynier mechanik, uczeń księdza Wojtyły wizjoner w krakowskim oddziale Polskiego Towarzystwa Astronautycznego. By przekonać władze do finasowania budowy rakiet, intensywnie szukał dla nich zastosowań praktycznych.

Dla filatelistów zrealizował pocztę rakietową, dla geodetów wymyślił łatwy sposób dokładnego określania współrzędnych geograficznych w trudno dostępnym terenie. Prowadził odczyty i wykłady popularno - naukowe.

Początkiem lat 60 tych rozmawia ze swoim bliskim znajomym, prof. Kochmańskim - jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Astronautycznego, o możliwości budowy w Polsce rakiet Kosmicznych. Kochmański poleca aby udać się do Niemiec, do Państwa Sängerów , którzy brali udział w konstruowaniu i budowie niemieckich wojskowych rakiet V-2, a po wojnie zajęli się budową doświadczalnych rakiet badawczych.

Z wytycznymi od Państwa Sänger, inżynier Walczewski wraca do Krakowa, gdzie ponownie spotyka się z Profesorem Kochmańskim i informuje go o gotowości do podjęcia prac nad budową rakiet doświadczalnych.

W dalszej kolejności, inżynierowi Walczewskiemu udaje się przekonać władze, iż obserwacje zmian kierunku wiatru na wysokości kilkudziesięciu kilometrów pozwolą sporządzić prognozy pogody z ok. dwutygodniowym wyprzedzeniem. Polska w tym czasie mocno uzależniona była od rolnictwa, a co za tym idzie również od pogody.Prof. Jacek Walczewski przy stanowisku dowodzenia (Credits: PTR)

Zwieńczeniem wysiłków było wpisanie projektów rakiet meteorologicznych do Planu Pięcioletniego na lata 1966 - 1970. Dysponentem środków pieniężnych został Państwowy Instytut Hydro Meteorologiczny, zaangażowawszy do tego inżyniera Jacka Walczewskiego.

W 1961 r. Walczewski organizuje w PIHM (obecnie Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – IMGW) w Krakowie Pracownię Rakietowych Sondowań Atmosfery, i zostaje jej kierownikiem.

W 1965 r. Pracownia została przekształcona w Zakład Badań Rakietowych i Satelitarnych PIHM. W Zakładzie tym w ścisłej współpracy z Zakładem Konstrukcji Specjalnych Instytutu Lotnictwa, którego kierownikiem i głównym konstruktorem został mgr. inż Jerzy Haraźny powstały polskie rakiety badawcze serii Meteor: Meteor 1, 2 i 3.

W kolejnych miesięcach powstały pomysły na kolejne konstrukcje rakiet zdolnych osiągać pułapy 60 kilometrów. W końcu siódmego października 1970 z bazy Instytutu Lotnictwa zbudowanej na Mierzei Łebskiej wystrzelone zostały kolejno dwie rakiety Meteor-2K o numerach seryjnych 09 i 10.

Stacje radiolokacyjne przechwyciły wystrzelone przez te rakiety obłoki dipoli na wysokości 85 i 90 kilometrów. Same rakiety co wynika z obliczeń osiągnęły pułap ponad 100 km.

W 1975 r. Zakład Badań Rakietowych i Satelitarnych PIHM został rozdzielony na dwie samodzielne jednostki: Zakład Badań Górnej Atmosfery i Ośrodek Odbioru Danych Satelitarnych. Jacek Walczewski został kierownikiem pierwszego z nich. Zakład zmieniał później nazwę na Zakład Meteorologii Kosmicznej (od 1980 r.) i Zakład Teledetekcji Atmosfery (od 1985 r.). Prowadzono w nim pionierskie w Polsce badania nad teledetekcją atmosfery za pomocą Sodaru i Lidaru. W 2007 r. Zakład został zlikwidowany, a na jego miejsce powołano Zakład Monitoringu i Zanieczyszczenia Powietrza, w którym prof. Walczewski pracował już tylko na pół etatu. W 2010 r. przeszedł na emeryturę.

Baza rakietowa Instytutu Lotnictwa na Mierzei Łebskiej. W tle przygotowana do startu rakieta Meteor 2K.Przy wyrzutni przed rekordowym odpaleniem rakiety od lewej stoją: X, Andrzej Ksyk, Główny Konstruktor -Jerzy Haraźny, dr Czesław Skoczylas, Adam Obidziński, Witold Błaszczyk, Tadeusz Andrzejewski, Elżbieta Bakoń, Krzysztof Nowak, Grzegorz Pawlak, X, dwaj reporterzy z radia Koszalin i Wiktor Kobyliński, siedzą: X, Jacek Walczewski (z kamerą), X i Franciszek Starorypiński. (X - osoby niezidentyfikowane) (Credits: almanzor.salon24.pl)

Są to znamienne fakty, które uczyniły z nas kraj, który jako piąty przekroczył granicę atmosfery i gdyby nie układ geopolityczny mógłby on dziś liczyć się w stawce krajów, których gospodarki czerpią profity z programów eksploracji kosmosu. Na poparcie tezy można podać faktmiż Indie, które w owym czasie radziły się w sprawach konstrukcji profesora Walczewskiego dziś mają swój prężnie działający program kosmiczny, (dane na rok 2008 podawały budżet 1, 3 mld USD) Ponadto Vikram Sarabhai ojciec indyjskiego programu kosmicznego dziś jest uważany za wizjonera nauki, jak i za bohatera narodowego, a o naszym wizjonerze, co jest krzywdzące i niesprawiedliwe, mało kto wie.

Profesor Walczewski angażował się również w katolicka działalność społeczną. Był m.in. członkiem Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej (1972-1979) i Prymasowskiej rady Społecznej (1986-1990). Publikował także wiersze o tematyce religijnej.      CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI :(