Przemowa o naszej Babci
Spotykamy się dziś, aby towarzyszyć naszej najdroższej Mamie, Babci a nawet Prababci w zamknięciu pewnego okresu jej długiego i pracowitego życia. Podczas swej ziemskiej wędrówki, sięgającej początkami okresu międzywojennego poprzez mroczne lata okupacji niemieckiej gdzie już jako dziecko miała swój udział w świadczeniu dobra przez pomoc rodzicom, innym ludziom, czy wręcz w ratowaniu istnień ludzkich na miarę swych możliwości. Później w szarości czasów pozornej wolności i dostatku spieszyła z pomocą nie tylko materialną, ale także duchową wielu osobom, nie godząc się na ich krzywdę; stosując się do rad ewangelicznych nie pozwalała głodnym opuszczać swego domu bez gościny, zaś ubogich nie wypuszczała bez choćby najmniejszego wsparcia, często ryzykując stanie się ofiarą oszustwa. Jej niezachwiana prawość oraz ukształtowane już we wczesnej młodości pewne i niezachwiane rozróżnianie zła od dobra stanowiło niewzruszony drogowskaz na godne przebycie ziemskiej drogi każdego z członków naszej rodziny. Nawet w czasie, ograniczającej od dwóch latach jej aktywność, choroby znosiła z godnością swoją próbę nie zapominając o potrzebach nikogo z kręgu rodziny i przyjaciół. Jesteśmy przekonani, że teraz przebywa również wśród nas troszcząc się o naszą przyszłość oraz orędując u Ojca naszego o łaskę dokonywania właściwych wyborów każdego z nas.
Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie
