James Earl Carter Jr. urodził się 1 października 1924 w Plains. Był synem plantatora orzeszków ziemnych i późniejszego polityka Jamesa Earla Cartera Sr. (1894–1953) oraz jego żony, pielęgniarki Lillian (1898–1983) Uczęszczał do lokalnych szkół, gdzie segregacja rasowa była na porządku dziennym[3]. Po ukończeniu podstawowej edukacji wstąpił na Georgia Southwestern State University i Georgia Institute of Technology, a w 1943 roku dostał się do Akademii Marynarki Wojennej w Annapolis. Tę ostatnią uczelnię ukończył w 1947 roku i uzyskał stopień inżyniera z dziedziny fizyki jądrowej.W 1950 r. został oddelegowany do służby na okręcie podwodnym USS K-1, pod dowództwo Hymana Rickovera. Następnie dostał się do służby na atomowym okręcie podwodnym USS Seawolf. Po śmierci ojca postanowił zakończyć służbę wojskową i osiadł w rodzinnej miejscowości.W latach 50. XX wieku Carter zainteresował się polityką i postanowił kandydować do legislatury stanowej Georgii. Przegrał wybory, jednak zażądał powtórzenia wyborów w jednym z hrabstw, gdzie miało dojść do fałszowania wyników. Udało mu się doprowadzić do powtórki głosowania i tym razem wybory wygra. W 1966 roku postanowił kandydować do Izby Reprezentantów, ale zmienił zdanie i został kandydatem na gubernatora Georgii z ramienia Partii Demokratycznej. Pomimo intensywnie prowadzonej kampanii wyborczej, przegrał wybory na rzecz Lestera Maddoxa. Przez cztery kolejne lata przygotowywał się do kolejnej kampanii wyborczej, którą zwieńczył sukcesem i zwycięstwem w wyborach. Gubernatorem był w latach 1971–1975 i w tym czasie walczył z dyskryminacją rasową. Pod koniec 1974 roku oznajmił, że nie będzie ubiegać się o reelekcję, gdyż chce wystartować w wyborach prezydenckich w 1976 roku. Udało mu się pokonać najgroźniejszego rywala – George’a Wallace’a. Głównych kandydatów do nominacji Partii Demokratycznej oprócz Cartera było czterech: Henry Jackson, Fred R. Harris, Morris Udall i Pat Brown. Na lipcowej konwencji demokratów w Nowym Jorku uzyskał nominację w pierwszym głosowaniu. Głównym rywalem Cartera był urzędujący prezydent Gerald Ford z Partii Republikańskiej. W kampanii wyborczej Carter podkreślał potrzeby reorganizacji gabinetu, reformy podatkowej, zmniejszenia bezrobocia i wprowadzenia systemu opieki zdrowotnej. W zakresie polityki zagranicznej opowiadał się za odprężęniem w relacjach amerykańsko-radzieckich. W głosowaniu powszechnym uzyskał ponad 40 milionów głosów wobec 38,5 miliona dla Forda. W Kolegium Elektorów na demokratę zagłosowało 297 elektorów, a na republikanina – 240. Carter został zaprzysiężony 20 stycznia 1977 roku. laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 2002. Był najdłużej żyjącym prezydentem w historii USA i pierwszym, który dożył 100. Zmarł 29 grudnia 2024.