Julian Kaczmarek; prof. (strategia wojenna, obronność państwa), płk; ur. 26 sierpnia 1923, Odolanów. Wdowiec, dwoje dzieci (Jerzy ur.1950, Joanna ur.1956). Studia: Oficerska Szkoła Armii 1947, Akademia Sztabu Generalnego WP 1956, dr 1962, dr hab. 1969, prof. nadzw. 1973, prof. zw. 1983.
Oficerska Szkoła Artylerii w Toruniu: dow. plutonu, dow. baterii, pracownik naukowo dydaktyczny 1947-53, zastępca dowódcy pułku do spraw liniowych 1959-60, Warszawski Okręg Wojskowy, szef artylerii 1972-73;
Akademia Sztabu Generalnego WP (od 1991 Akademia Obrony Narodowej) w Warszawie: wykładowca 1953-59, adiunkt, doc. 1960-71, zastępca szefa Katedry Strategii 1973-82, zastępca komendanta ds. nauk. 1982-90, prof. na Wydziale Strategii 1991-94; czł.: CKK ds. KN przy Prezesie RM 1973-76, Kom. Naukoznawstwa PAN1976-86, Kom. Terminologii PAN (czł. Prezydium 1984-90), Rady Naukowej Wydz. Strategiczno-Obronnego PAN 1994-. Złoty Krzyż Zasługi 1968, Krzyż Kawalerski 1974 i Komandorski1985 OOP; Medal KEN 1980, Zasłużony Nauczyciel PRL 1981; Wpis do Honor. Księgi Czynów Żołnierskich 1976.
Publikacje: ponad 450 prac nt. obronności państwa, w tym 21 książek, m.in.: Uderzenie i ogień 1973, Systematyka nauki wojennej "Zagadnienia Naukonawstwa" nr 1, 1977, Hipotetyczny charakter ewentualnej współczesnej wojny 1980, Ludowe Wojsko Polskie w służbie narodu i państwa 1984, Doktryna obronna PRL 1984, Podręcznik kształcenia wojskowego w szkołach wyższych cz. I-III, 1984-86, Pokój, wojna, czy kataklizm atomowy 1986, Bitwa o przetrwanie 1988, Metodologia wojskowych badań naukowych 1988, Metodyka opracowania terminów wojskowych 1990, Terminologie – wichtiger Faktor der Vestandigung 1991, Die Position Polens zur europaischen Sicherheitsarchitektur 1992, Problemy obronności RP 1992, Bezpieczeństwo – świat, Europa, Polska 1998, NATO – w światowym systemie bezpieczeństwa 1998, Problemy współczesnego świata – terroryzm i konflikty zbrojne 1999, NATO – Polska - 2000 1999, NATO – Europa – Polska – 2000 2000, Unia Europejska - Rozwój i zagrożenia 2001.
Sposób spędzania wolnego czasu: rozrywki kulturalne, podróże, działka.
"KTO JEST KIM W POLSCE" Edycja IV
A przede wszystkim, był dobrym Ojcem i najwspanialszym Dziadkiem, jakiego można by sobie wyobrazić. Jego oddanie i wiara w najbliższych nieustannie budowały i kształciły młode charaktery. Chętnie dzielił się swoją wiedzą i nigdy nie odmówił pomocy. Dziś, w trzecią rocznicę Jego śmierci, brakuje go jak nigdy dotąd. Świeć Panie nad Jego duszą.
|