„Chcę abyście mnie pamiętali
i nadal mnie kochali.
Swe szczęście odszukali
ogromu miłości zaznali.

Chodź mnie przysypią ziemią
miłości nie pogrzebią.
Miłość zostawię z wami
abyście się kochali.

Chodź ja w ciemności ruszam,
zostanie moja dusza.
W myślach waszych zostanę
i kochać was nie przestanę.”

Nie ma takich słów, które mogłyby przywrócić nam Kasię. Wszyscy przyjaciele, znajomi, a przede wszystkim rodzice zadają tylko jedno pytanie: Dlaczego?! Ogarnia nas złość, bezsilność, ogromne poczucie niesprawiedliwości. Żadne słowo nie opisze rozpaczy i bólu z jakim musimy się zmierzyć po utracie ukochanej osoby. Nikt z nas nie spodziewał się, że Kasia opuści nas tak szybko.

Kasia była osobą bardzo pogodną, pełną życia, przyjacielską. Często troszczyła się o innych bardziej niż o samą siebie. Straciliśmy najcenniejszą osobę. Jednak pozostawiła ona po sobie wspomnienia, które już zawsze będą częścią naszego życia. Dalsze życie będziemy budować z krajobrazów przeszłości, które wypełniała Kasia.

W sercu i pamięci każdego z nas są obrazy, w których uchwycone są najpiękniejsze chwile spędzone z Kasią. Jej dobroć, pogoda ducha, ciepło i uśmiech zostaną w każdym z nas. Cieszymy się, że mieliśmy szansę spotkać Kasię tu na Ziemi i przeżyć z nią wspaniałe, niezapomniane chwile.

Dziękujemy wszystkim za pamięć i modlitwę.