Katarzyna Majewska (Laskowska)

Światła Miłości Może widzisz nasze świece Płonące nocą? Światła miłości, wysyłane Tobie Promieniujące jasnym blaskiem Dziecinko - pamiętamy Chociaż giniesz we mgle przed naszym wzrokiem Czcimy wspomnieniami Zapalając świece w nocy Poprzez wielki niebieski marmur Wirujący w przestrzeni Może widzisz płonące światła Z tego naszego ziemskiego miejsca? Och, Aniołki - odeszły przed nami Nauczywszy nas nieskończonej miłości Tej nocy świat zapali świece Może dostrzeżesz Je z wysokości ? Dzisiejszej nocy świat zapłonie miłością Tych, co poznali bezmiar żalu Więc pamiętając dni minione Zapalmy światło dla przyszłości Nie zapomnimy, I co roku gdy noc grudniowa nastanie Na Ziemi zapalimy świece Naszej-wciąż żywej-pamięci przesłanie...

ŻYCZENIA Niech każdemu radość wszelka Ciepłem barwi twarz pogodną Miejcie dobre, piękne święta Zdrowe, wymarzone, zgodne Gdy staniecie do opłatka Zmażcie czyjeś dawne winy Niech na nowo się odradza Więź i miłość wśród rodziny Dzielcie jadło, pieśń śpiewajcie Bądźcie silni w przebaczanie Swoim bliskim uśmiech dajcie Dobro mnóżcie i kochanie

w zadumie… tak szumnie wzniośle i tłumnie dziś alejkami spacerujemy odwiedzając najbliższych głowy pochylone myśli szepczą ciche modlitwy drogę dusz w ciemności oświetlimy lampionami kwiatami wyścielimy ścieżki by stóp nie poraniły tylko tu czas się zatrzymuje w zadumie…

I nie ma co już łudzić się że żal nasz kiedyś minie. No chyba że,gdy spotkamy się w Niebiańskiej krainie.....

❤ ...Dla każdego z nas,kto na świat przychodzi,osobista gwiazda nad nim wschodzi, nie wiemy tylko,co niesie nam w darze,z ufnością wierzymy,że życie samo pokaże. Mówimy o szczęściu, pragniemy miłości,nie chcemy biedy,choroby, zazdrości. Pragniemy tylko wciąż nowych wrażeń,wierzymy w krainę szczęścia i marzeń. Z ufnością budzimy się co dzień rano i nie chcemy przeżywać dnia tak samo. Gonimy za szczęściem jak za motylem,łapiemy każdą przelotną chwilę,a do szczęścia niewiele nam trzeba,wystarczy tylko skrawek błękitnego nieba...

Tęsknotą noc pisana na zapłakanych szybach noc czarna wiersze pisze z deszczem spływają słowa opisują ciszę w oddechu przytłumionym na dobre szloch zamieszkał smutne myśli biegną po zmoczonych ścieżkach ból perlistymi łzami ozdobił policzki serce ścisnął żalem był już dla mnie wszystkim na zapłakanych szybach tęsknota słowa pisze przydrożne mokre lampy wiatr do snu kołysze w majakach liście tańczą ostatnie tango zazdroszczę że wiatr wziął w objęcia łzy nieba i lamp dygoczących światło

Łzy płyną po policzkach spokój zamiera na twarzy, ostatnie pożegnanie wieńce,kwiaty. Ostatnia bryła Ziemi -rzucona na deski I pustka... która pozostanie na wieki. Niech każdy kto może nachyli swą głowę, wsłucha się w słowa,co z serca usłyszy.

tam gdzie zasnęły już wszys­tkie wspomnienia nie ma już myśli o przyszłości jest tyl­ko pustka która łza­mi układa sen o lep­szym przeis­tocze­niu tam tyl­ko miłość snu­je się po ko­rytarzach be­zimien­nych dusz marze­nie o życiu za­mykają się w mar­twej ciszy wyob­raźni jest myśl nadziei ta­bu zam­kniętych pod wiekiem niedo­powie­dzianych słów do­mysłów i prag­nień że gdzieś kiedyś jeszcze się spotkamy...

Między niebem a ziemią W ciszy odchodzi przyjaciółka. W bólu, cierpieniu, we łzach…
Już zegar śmierci jest włączony A życia przecież jest tak żal… Jeszcze z myślą nie pogodzona. Jeszcze walczy o każdy dzień. Chociaż kirem śmierci otulona Przy życiu wciąż trwa jej cień. Patrzę w jej oczy strwożone…
I widzę w nich martwy strach. Nie mam już słów pocieszenia Światła nadziei też brak. A może wydarzy się cud…
Nadejdzie dzień ozdrowienia I śmierć, która stoi u jej stóp Ulegnie czasowi odwrócenia. Jak patrzeć mam w te oczy Proszące o jeszcze jeden dzień. Jakimi słowami mam pocieszyć, Jak oszukać podstępną śmierć? Uciec od tego? Lecz, gdzie i jak? Przejść przez to, siły już brak Wyryty na czole śmierci znak Pozostanie na zawsze bólu śla

Narysuję dla ciebie aniołka Choć nie mnie prosisz o to w swych wierszach Nie mnie I usiądę przy twoim stole Choć nie dla mnie było to miejsce Nie dla mnie Będę biegać po twoich sadach Zrywać wszystkie jabłka czerwone Choć nie ja miałam je rwać I wyśpiewam dla ciebie cały świat Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze I miłość wyśpiewam - najpiękniejszy dar I uśmiech wyśpiewam dla ciebie Strącę z nieba na ziemię aniołka Aby zaniósł do ciebie mój uśmiech Choć nie ja miałam się śmiać Na przystanku pod twoją jabłonią Będę czekać na ciebie codziennie Choć nie ja miałam tam stać Wszystkie jabłka, wszystkie czerwone Porozdaję twym przyjaciołom Choć nie ja miałam przyjaźń dać I wyśpiewam dla ciebie cały świat Wyśpiewam dla ciebie twoje wiersze I miłość wyśpiewam - najpiękniejszy dar I uśmiech wyśpiewam dla ciebie Narysuję dla ciebie aniołka Choć nie mnie prosisz o to w swych wierszach Nie mnie Będę patrzeć w twoje oczy Choć nie ja miałam siłę w nich czerpać Nie ja Będę tulić do twoich dłoni Mą dziecinną buzię pyzatą Choć nie ja miałam czułość dać Narysuję dla ciebie aniołka! Narysuję dla ciebie aniołka! Narysuję dla ciebie aniołka! `•.¸(¯`’•.¸` () ¸.•’´¯)¸.•´
(¯`.•.¸ (¯` █ ´¯)¸.•.´¯) ¯¨˜“ª¤ª“˜¨¨¨¨¨¨˜“ª¤ª“˜¨¨¯ *ŚWIATEŁKO PAMIĘCI KASIU*