Kazimierz Fordymacki

Tato, bardzo Ciebie brakuje.

W rocznicę wspomnień - niech pamięć o bliskich, których już obok na nie ma, zawsze pozostanie. Nawet jeżeli na co dzień chowa się bardzo głęboko.

Wszystko na świecie ma swe przeznaczenie, Lecz jedno pozostaje na zawsze... wspomnienie.

Szanowni Państwo.
Niestety nie mogłem osobiście uczestniczyć w tej smutnej uroczystości.
Tą drogą składam Państwu szczere wyrazy żalu po śmierci dla Państwa Męża, Ojca i Dziadka, a dla mnie kolegi z pierwszych lat studiów na kierunku Rachunkowości.
Chyba się lubiliśmy.Pamiętam ,że pochodził z Olkusza, porzez krótki okres studiował w Moskwie, potem miał stypendium fundowane z firmy Aroma.Był bardzo dobrze przygotowany do studiów i zawsze chętny do pomocy innym. Kazik skończył studia wcześniej i jak to bywa w życiu straciliśmy kontakt. Raz przypadkowo spotkaliśmy się w latach 90 na jakiejś konferencji, obiecując sobie kolejne spotkanie, ale i z tego nic nie wyszło.
Słyszałem o Nim przypadkowo,że był bardzo ceniony i lubiany w pracy.
W jesieni 2007 w trakcie obchodów jubileuszu SGH sądziłem ,że się spotkamy, ale Go tam nie było - tak jak i pozostałych byłych studentów z naszej grupy.
Pozostanie w mej pamięci takim jak Go zapamiętałem - czyli zawsze pełnego optymizmu i szczerze uśmiechniętego.
Zasmucony stratą dawnego kolegi
Wladysław Sobański.