Ks. prałat Stanisław Pawluczuk

Urodził się 27 września 1933 r. we wsi Bohukały należącej do parafii Pratulin. W 1952 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach.Po sześciu latach studiów filozoficzno-teologicznych przyjął sakrament święceń z rąk bpa Ignacego Świrskiego. W diecezji pracował w kilku parafiach. Po krótkim wikariacie, został administratorem, a następnie proboszczem w parafii Rossosz. Pełnił funkcję dekanalnego referenta ds. liturgicznych w dekanacie wisznickim. Był też członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej, dziekanem dekanatu łaskarzewskiego oraz proboszczem w parafiach: Maciejowice, Mordy i Ostrów Lubelski. Został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Kolegiackiej Janowskiej, a także odznaczony godnością kapelana Jego Świątobliwości (prałat). Po osiągnięciu wieku emerytalnego zamieszkał na terenie parafii Chrystusa Miłosiernego w Białej Podlaskiej. Zmarł 11 października 2012 r. Przeżył 79 lat, w tym 54 lata w kapłaństwie. Możemy odnieść życie ks. prałata Stanisława do tego, co autor Księgi Mądrości mówi o samej mądrości: „Modliłem i dano mi zrozumienie, przyzywałem, i przyszedł na mnie duch Mądrości. Przeniosłem ją nad berła i trony i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa”. Ta mądrość jest całkowicie dla człowieka, ale nie pochodzi od niego. Człowiek może ją otrzymać, gdy prosi z poddaniem się Bogu. Może z niej korzystać, na ile poddany jest Bogu. Ks. prałat Stanisław świadczył i mówił o tej mądrości. Przeniósł ją ponad wszystko. W swoim życiu doświadczył tego, że Boże słowo jest nieomylną drogą, która daje człowiekowi pełnię szczęścia i pokoju. Ks. prałat Stanisław już nie pyta o życie wieczne, lecz może odnosić się do tego, który go w życiu nie zwiódł. Ufamy, że ze spotkania z Jezusem Chrystusem nie odchodzi smutny, lecz pełen radości wchodzi do przybytku Pana. Nasza wspólnota dziękuje dzisiaj Bogu za tego kapłana i otacza go modlitwą – kontynuował Pasterz Kościoła Siedleckiego. Spoczywaj w pokoju :(