Ukochana Babcia
Nagrobne medaliony błyszczą w ciągu dnia. W jednym z tych grobów leży moja babcia. Gdy byłam mała, ona mnie zabawiała i do snu piękne bajki opowiadała. Często na kolanach jej siadałam, ze swoich problemów i kłopotów się zwierzałam. Mądre rady dawała mi, gdy tego chciałam. Była dla mnie ostoją dnia codziennego i pokrzepieniem serca mojego. Nastała starość i niebiańska śmierć ją zabrała. Mimo, że tak bardzo życie swe kochała. Teraz spoczywa w marmurowym, zimnym grobie, lecz zostawiła pamiątkę po sobie. W pamięci bliskich, którzy ją znali. Jej dobroć, troskę w życiu wychwalali. Teraz w ich sercach pamięć o niej będzie trwać. Anielska siła z niebios daje znać. Czuwaj nade mną babciu kochana moja. Modli się o to, w żalu wnuczka Twoja kochana