Śmierć przychodzi cicho, niezapowiedziana i nieproszona. Nigdy nie ma na nią odpowiedniej chwili, jest zawsze gościem nie na czas.
Śmierć Piotra zaskoczyła nas wszystkich. Najtrudniej rozstać się z tymi, którzy pozostawili po sobie owoce miłości i dobra. Piotr przeżył swe życie w najpiękniejszy możliwy sposób. Swym charakterem, postawą życiową i poświęceniem dla najbliższych otrzymywał te same piękne uczucia i wartości od uprzednio obdarowanych.
Jan Paweł II powiedział kiedyś, „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”.
W życiu Piotr starał się zagospodarować każdą wolną chwilę. Kochał życie, wodę i góry. Pojezierze Brodnickie znał doskonale. W sezonie letnim wraz z grupą przyjaciół spędzał tam czas na wędkowaniu. Odpoczywał godzinami, wpatrując się w spławik. Zimą wkładał narty i na stoku pokonywał coraz trudniejsze trasy.
Jednak najważniejsza w jego życiu była rodzina. Dbał o to, aby niedzielne obiady w gronie najbliższych były czymś wyjątkowym, małą uroczystością. Razem z żoną Małgosią wspólnie spędzali czas w kuchni przygotowując święta, urodziny i codzienne kolacje. Wszyscy zachwycali się ich pysznymi specjałami kulinarnymi.
To człowiek złota rączka, potrafiący zrobić wszystko i wszystko naprawić oraz udzielić cennych wskazówek. Człowiek o wielkim sercu, pomagający innym nie tylko fizycznie, potrafiący wspierać ludzi. Miał grono oddanych przyjaciół, na których zawsze mógł liczyć. Piotr był bardzo aktywny zawodowo.
Od początku swojej kariery zawodowej związany głównie z branżą nieruchomości. W trakcie jej trwania aktywnie uczestniczył licznych projektach mających na celu poprawę jakości pracy, a także stworzenie norm prawnych i etycznych zawodu zarządcy. Czynnie uczestniczył w doskonaleniu kompetencji zawodowych poprzez szkolenia zarządców nieruchomości i pośredników w obrocie nieruchomościami na licencje zawodowe.
Aktywnie uczestniczył w pracach na rzecz rozwoju środowiska zawodowego w gospodarowaniu nieruchomościami w ramach Związku Pracodawców i Przedsiębiorców Budownictwa „UNIA BUDOWLANA” związanego z Kondesacją Budownictwa i Nieruchomości”, uczestniczył w pracach na rzecz Zintegrowanemu Systemowi Kwalifikacji wprowadzonego do polskiego systemu prawnego ustawą z dnia 22 grudnia 2015 r., brał udział w pracach międzynarodowej organizacji IREMS, oddziałem w Polsce, którym jest Stowarzyszenie Polskiego Oddziału Instytutu Zarządzania Nieruchomościami IREM.
Systematycznie współpracował z wieloma pozarządowymi organizacjami zawodowymi także jako wolontariusz na rzecz środowiska zarządzania nieruchomościami. Brał czynny udział, jako członek Komisji Odpowiedzialności Zawodowej dla zarządców nieruchomości w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej także członek zespołów eksperckich przygotowujący Standard Kompetencji Zawodowych zawodów realizowanych w ramach projektu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.
Jego ostatnim miejscem pracy była firma INWEMER, miejsce gdzie znalazł grono życzliwych współpracowników w których zawsze mógł znaleźć oparcie. Stworzył tam od podstaw Dział Obsługi Technicznej Nieruchomości, działający we wszystkich regionach Polski.
Pracując zarówno indywidualne jak i zarządzając pracą kilkuset osobowej grupy był postrzegany jako energiczny profesjonalista. Zawsze zorientowany na innowacje, nieustająco pogłębiał swoją wiedzę, ale także chętnie dzielił się nią, pisząc artykuły do branżowych pism oraz biorąc udział w konferencjach i szkoleniach.
Nie sposób wymienić w krótkim czasie wszystkich organizacji, z którymi i dla których pracował, ale zostanie na zawsze w pamięci współpracowników jako uczciwy, godny zaufania dobry człowiek, ekspert rynku nieruchomości. Dowodem uznania jego wkładu na rzecz środowiska zarządzania nieruchomościami są zdobyte certyfikaty w tym międzynarodowy certyfikat CPM - Certified Property Manager oraz liczne wyróżniania czy medale- Srebrny Medal - Odznaka im. Króla Kazimierza Wielkiego od Konfederacji Budownictwa i Nieruchomości oraz Złoty Medal za Służbę od Prezydenta RP.
Święty Jan Paweł II uważał, że świat bez ludzi chorych byłby światem uboższym o przeżycie ludzkiego współczucia, uboższym o doświadczenie nieegoistycznej, niekiedy heroicznej miłości.
Odkąd zachorowałeś, nie miałeś wątpliwości, że choroba to część życia i trzeba starać się w miarę zwyczajnie z nią żyć. Motto Piotra : „Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą”.
Walczyłeś dzielnie i wierzyłeś do końca, że pokonasz chorobę. Nie pokazywałeś po sobie, że cierpisz. Odszedłeś na rękach swoich najbliższych.
Jeśli prawdą jest, że stamtąd gdzie jesteś, dostrzec można o czym rozmawiamy, to znając Ciebie już jesteś w miejscu, z którego najlepiej widać i słychać. Nie zapomnimy o Tobie, spoczywaj w spokoju.
Nie płaczcie za nim, ale o nim nie zapominajcie. Umarłych wieczność dotąd trwa dokąd pamięcią im płaci. „Ty nie odszedłeś, Ty jesteś z nami i będziesz z nami na zawsze choć Twoja ziemska wędrówka znalazła swój kres”.
|