Robert- najukochańszy Syn ,Tatuś, Brat, Przyjaciel...

Żyl 33 lata-zbyt krotko byśmy mogli się nim nacieszyć.Walczył z ciężką choroba,która postępowała w zastraszającym tępie.Pomimo iż wiedział,ze praktycznie nie ma szans,walczył ponad rok czasu z pomocą Centrum Onkologii w Wa-wie.Rak płuc,wątroby,węzłów chłonnych,kości...przysparzał wiele bólu i cierpienia,a mimo to nie poddawał się ,tak bardzo chciał żyć dla swojego synka Oliwierka i dla nas.Nie było Mu dane.Odszedł 15 czerwca 2011 roku

W swej drodze na Ziemi doświadczył i przeżył bardzo wiele , a mimo to miał jeszcze tyle do zrobienia,zobaczenia... Żyl intensywnie, nigdy nie usiedział w miejscu,zawsze gdzieś pędził.Robercik był duszą towarzystwa.Lubił pożartować,porozmawiać,zabawić się,powygłupiać.Był wesoły i otwarty do ludzi.Gdy ktoś potrzebował pomocy ,zawsze mógł na Niego liczyć-nie potrafił odmówić.Żył nie tylko dla siebie ale także dla innych.Zajmował się w życiu tym co lubił najbardziej -samochodami.Był wyśmienitym kierowcą,piekł przepyszne bułeczki drożdżowe i potrafił cieszyć się życiem....

Piszcie proszę wspomnienia o Robercie,mozecie dodawac tez zdjecia- by pamięć o Nim twała jak najdłużej