Moja ukochana babcia Stasieńka

Nauczycielka, której wiodącym przedmiotem była matematyka. Uczyła w Szkole Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym  i Szkole Podst. Nr1 w Mielcu . W czasie okupacji wraz z mężem Władysławem również matematykiem, uczyli w Szkole Podstawowej w Maliniu, gdzie prowadzili tajne nauczanie. Zawsze uśmiechnięta, bez cienia niezadowoleni, nawet w czsie choroby. Dla Niej zawsze wszystko było OK, a twarz promieniała uśmiechem. Dała mnie i miom dzieciom moc miłości , oddania i poświęcenia. Pamiętamy o Tobie i wszystkie myśli , które wiążą się z Tobą Babciu (w różnych momentach, ot tak choćby przelotnych) wywołują uśmiech na mojej twarzy. Zawsze kiedy mi się przyśnisz mam udany dzień, a problemy z którymi się spotykam mają pozytywny finał. Ile azy jestem w naszym ukochanym Rytrze,pzechadzam się naszymi ścieżkami nad Popadem , od dawnego Krakowskiego Ośodka Melioacji - obecnie hotel w kierunku Plosa wspominam  Ciebie Dziadzia i wujostwo Stefana i Dzidzię z Piotem i Leszkiem... .Jakże to były piękne niezaponiane chwile, a minęło tyle lat , moje piewsze z Wami wakacje w 1962 roku. Kochamy Cię!