Panie Profesorze, żegnam Pana z ogromnym smutkiem i żalem. Nauczył mnie Pan niemieckiego od zera. Pokazał Pan, jak należy uczyć - i uczyć się - języka obcego. Dziękuję za cztery lata nauki w LO 49, za pasję, wiedzę, za wymagania i życzliwość. To nasz rocznik był pierwszą klasą, z którą zaczął Pan w 1972 roku swoją nauczycielska przygodę... Doprowadził Pan nas do matury, a tych z nas, którzy zdecydowali się na germanistykę, fantastycznie przygotował Pan do studiów. Pamiętam i będę Pana pamiętać jako najbardziej nietuzinkowego i skutecznego nauczyciela języka obcego, jakiego spotkałam na swej drodze. Dziękuję, Panie Profesorze.
