Tomasz Jan Persidok

Smutny to czas ... Dziękujemy wszystkim Wam za mnóstwo serdeczności, dobre słowo, a co najważniejsze - pamięć i chwilę zadumy nad Tomkiem. Za znicze, wpisy i każdą odsłonę tej strony. Dziękujemy rownież Tym z Was, którzy mieli możliwość i chęć bycia z nami w tym trudnym dniu, poświęcając swój prywatny czas na pożegnanie Tomka. Dbajcie o siebie, swoje Rodziny, pamiętajcie o zdrowiu - to pozorny banał, który nasze życie odmienił w przeciągu niespełna miesiąca. Dziękujemy! Jola i Kasia

Łączymy się w głębokim żalu z żoną ,córką i całą rodziną i prosimy o przyjęcie wyrazów szczerego współczucia.

Z żalem przyjmuję wiadomość o śmierci Tomka. Spędziliśmy razem ponad 10 lat w redakcji Tygodnika Studenckiego 'Politechnik' w latach 1967-78. Tomek był niezwykle oddany swej dziennikarskiej profesji, poszukiwał, na trwałe zapisał się w naszym środowisku jako oryginalny dziennikarz, niesztampowy publicysta, dobry kolega. Szkoda, że tak nagle i szybko nas opuścił. Na pewno pozostanie po nim pamięć i wielki dorobek twórczy.

Z ogromnym żalem żegnamy Cię Tomku, nasz długoletni sąsiedzie i iterlokutorze. Zawsze zostaniesz w naszej życzliwej pamięci i wspomnieniach. Droga Jolu i Pani Kasiu, Jesteśmy z Wami w tych smutnych i trudnych dniach. Prosimy o przyjęcie wyrazów prawdziwego współczucia Hanka i Wiktor Legowiczowie

Jesteśmy z Wami i łączymy się z Wami w modlitwie za Tomka.

Łączę się z Wami w modlitwie za Tomasza.