Zdzisława Barańska z domu Bujalska, była naszą cudowną, mądrą i kochaną Babcią, Mamą i Żoną. Córka dwojga nauczycieli Karoliny i Aleksandra Bujalskich. W 1945 roku wstąpiła na Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Lublinie. Obdarowana nieprzeciętną urodą, wyjątkowymi cechami charakteru i dużym wdziękiem w kontaktach z ludźmi szybko zawojowała serce Adama, kolegi z tego samego roku studiów. Odtąd stanowili nierozłączną parę. Ślub odbył się w 1950 roku, a Ich Miłość trwała 66 lat!

Dzidziu opuściłaś nas, a przecież wieloma naszymi sukcesami i osiągnięciami chcielibyśmy Ci jeszcze zaimponować, w tak wielu sprawach zasięgnąć Twojej opinii, posłuchać Twoich mądrych rad i uwag.

Byłaś naszą opoką, urokliwą Babunią, najważniejszą osobą w naszej rodzinie. Od chwili Twojego odejścia nasze życie stało się uboższe, pozbawione Twojego wsparcia i Twojej pomocy. Jako nasz dobry duch, najlepszy kompan, doradca i krytyk, zawsze z czułością o nas dbałaś.

"Odeszłaś cicho i bez pożegnania, jak ten, co nie chce swym odejściem smucić, jak ten, co wierzy w chwili rozstania, że ma niebawem z dobrą wieścią wrócić".