Adam Błażkiewicz

Każdy płomień ma swój czas... Autostrady Niebios teraz należą do Ciebie! LWG Kolego i do zobaczenia!

Najszczersze wyrazy współczucia w tym trudnym czasie. Czasie bólu i złości z tak nagłego odejscia bliskiej osoby jaką był Adam

Pani Jolu, Piotrze wobec ciosu, który spadł Was niełatwo znaleźć słowa pociechy. Można jedynie życzyć sił do zniesienia tego bólu, który tylko czas może złagodzić. Proszę przyjąć wyrazy najszczerszego współczucia

Z ciężkim sercem, przejęta wielkim smutkiem i żalem, przesyłam wyrazy mego najgłębszego współczucia z powodu ciosu, który dotknął Szanownych Państwa.

Adaś,często tu wchodzę, i nadal jakoś tego nie mogę zaakceptować ...Przecież Ty byłeś taki młody,miałeś plany i w ogóle... Ta gorzka prawda jest jednak realna, i trzeba się niestety z tym pogodzić... Jednak nigdy Cię nie zapomnę. Miałeś tyle charyzmy,zapału,pozytywnego podejścia do życia i energii w sobie jak mało kto, i ciągle ten uśmiech na twarzy.Ja tak nie potrafię ... Byłeś wspaniałym Kolegą i można było z Tobą o wszystkim porozmawiać ... To niesprawiedliwe,lecz prawdziwe ... Z mojej strony została modlitwa byś tam miał dobrze . Na zawsze pozostaniesz dla mnie wielkim pozytywem i wspaniałym Kumplem. Spoczywaj w pokoju .

Czerpałeś z głębi życia pełnymi garściami, zawsze z uśmiechem na twarzy, z niesamowitym błyskiem w oku... Brakuje tu Ciebie tak wielu osobom, ale wierzymy, że patrzysz na nas z góry i czasem pomiędzy słowami dajesz znać, że jest Ci tam dobrze. Pamiętamy Adasiu!!!

Bo Ty jeden nie negowałeś tego co tak skutecznie zniszczyli inni! Dlatego zawsze pozostaniesz w mojej pamięci...

Wszystko na świecie ma swe przeznaczenie,
Lecz jedno pozostaje na zawsze... wspomnienie.

Kiedy tu się pojawiam - tak bardzo boleśnie uświadamiam sobie, że Ciebie nie ma NAPRAWDĘ!... Zapisany wciąż w telefonie Twój numer... W głowie wiele wspólnych rozmów... Uśmiech i pozytywne nastawienie, którego można było Ci tylko zazdrościć... Ta strona, to taki przystanek... w którym można się zatrzymać w biegnącym życiu i zrozumieć, jak ulotne jest życie... Chciałbym Cię kiedyś spotkać, raz jeszcze za wiele spraw podziękować i usłyszeć od Ciebie jedną z Twoich zawsze rozweselających mnie historii... Za każdym razem gdy tu będę - powracać będą wspomnienia. A mam tylko te same pozytywne.

W daleką podróż zabrał Cię Bóg,
Jedną, jedyną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostają.