Adrianna Nenadich

Ona przychodzi chytrze, Bez ostrzeżeń i gróźb, Krzyczy pękniętą liną, Kamieniem zerwanym spod stóp, Spod stóp. Wszystko zaczyna się zwykle, Jak każdy wspinaczki dzień, Trudny dzień. Ściana, droga pod szczyt, A potem nagle krzyk - oooooo... Góry wysokie, co im z Wami walczyć każe? Ryzyko, śmierć, tutaj wszysko nie jest ważne Największa rzecz, swego strachu mur obalić, Odpadnie stu, lecz następni pójdą dalej! Góry wysokie, wiem co z Wami walczyć każe, Ryzyko, śmierć, tutaj wszystko nie jest ważne Na rzęsach szron, inni już idą dalej, Na twarzy śnieg lecz są nowi, śmiali są, Tylko czasem zamyślenie, tylko czasem zamyślenie. Sam możesz wybierać los, szczytów, szczytów ślad Sam możesz wybierać los, zrozum to, wejdź na szczyt! Góry wysokie, co im z Wami walczyć każe? Ryzyko, śmierć, te są zawsze tutaj w parze. Największa rzecz, swego strachu mur obalić, Odpadnie stu lecz następni pójdą dalej Tylko czasem zamyślenie, tylko czasem zamyślenie. Sam możesz wybierać los, szczytów, szczytów ślad Sam możesz wybierać los, zrozum to, wejdź na szczyt! Adrianko gdzie odeszłaś? a mielismy wspolnie zdobywać szczyty. Wracaj do nas

Ek is lief vir jou, Ek het jou lief

Ce n'est pas dans le moment où tu pars que tu me quittes. Laisse-moi, va, ma petite, il est tard, sauve-toi vite! Plus encor que tes visites j'aime leurs prolongements. Tu m'es plus présente, absente. Tu me parles. Je te vois. Moins proche, plus attachante, moins vivante, plus touchante, tu me hantes, tu m'enchantes! Je n'ai plus besoin de toi. Mais déjà pâle, irréelle, trouble, hésitante, infidèle, tu te dissous dans le temps. Insaisissable, rebelle, tu m'échappes, je t'appelle. Tu me manques, je t'attends!

Tak krótko byłaś naszą radością.... Adrianno na zawsze pozostaniesz w mojej pamięci w moim sercu na zawsze bedziesz mnie prowadziła swoją drogą, uczyła miłosci, zrozumienia, zawsze bedziesz dla mnie jak matka jak ojciec jak mój przewodnik. Spoczywaj w spokoju

Ty nauczyłas mnie swojej miłości, Ty dałas mi jak wiele, dziś ja oddaję całą swoją miłość, spoczywaj w Bogu Aniele

Frau Agnieszka Banasiak, bitte nehmen Sie mein tiefstes Mitgefühl über den Tod seiner Mutter

Ach, gdybym wiedział, że śmierć jest zapomnieniem... A jeżeli nie jest...? Nie, w naturze nie ma miłosierdzia... Czy godzi się w nędzne ludzkie serce wlać bezmiar tęsknoty, a nie dać nawet tej pociechy, że śmierć jest nicością? B. Prus

Boże Ojcze Niebieski, polecamy Ci pokornie naszą zmarłą siostrę. Ty znasz pracę i trud Jej życia. Przez mękę i śmierć Twojego Syna, w które wierzyła, przebacz Jej wszystkie grzechy i przyjmij do nieba. Nam dopomagaj do uczciwego życia, byśmy mogli spotkać się z Nią w szczęśliwości wiecznej. Amen

Niech Aniołowie zawiodą cię do raju, A gdy tam przybędziesz, niech przyjmą cię męczennicy I wprowadzą cię do krainy życia wiecznego. Chóry Anielskie niechaj cię podejmą I z Chrystusem zmartwychwstałym miej radość wieczną.

Dusza żyjąca jest śmiertelna. Nieśmiertelnym jest tylko Bóg; :Jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może, Jemu niech będzie cześć i moc wieczna”. I Tym. 6,16.