Droga Babciu, Niestety okrutna choroba wybrała Ciebie. Zawsze byłaś silną kobietą i taką bądź. Ja i Veronika przepraszamy, że nie widziałyśmy Cię ostatnio, ale wiemy, że nam wybaczysz. Bardzo chciałabym Ci powiedzieć, że wiem iż jesteś tutaj blisko mnie i mojej siostry oraz, że nas chronisz. Jesteś blisko mamy choć być może ona tego nie zauważa. Mama płacze, powiedź jej że wszystko jest w porządku, że teraz czujesz się dobrze. Ja i Veronika kochamy Cię i jesteśmy z Tobą – nie fizycznie, ale sercem. Pamiętam jak wyglądałaś pięknie szykując się do kościoła, lubiłaś czerwoną pomadkę, jak mnie przytulałaś i jak się złościłaś i również jak Cię bolały nogi. Ochraniaj mnie, mamę i moją siostrę. Pamiętaj Babciu, że nikt naprawdę nie umiera na Ziemi dopóty, dopóki żyje w sercach tych, którzy tu zostają. Kocham Cię. Twoja wnuczka