Wspominam człowieka , który był największym mówcą w naszych rodzinach i bardzo dowcipnym człowiekiem. Gdyby sam mógł się z Wami pożegnać na pewno zrobił by to w lekkim i prostym stylu i na pewno z poczuciem humoru. Nam trudno będzie mu w tym dziś dorównać. Zwykły acz Niezwyczajny człowiek przez to, że zawsze był sobą. Przeszedł przez wiele i wiele doznał od świata oraz od ludzi dobrego oraz złego. Ale pamiętam go jako wzór człowieka otwartego na innych, potrafiącego nawiązać kontakt z każdym bez względu na dzielące go różnice, człowieka ciekawego świata, innych ludzi i… lubianym przez ludzi. Człowiek prostych zasad , prostolinijny idący własną ścieżką nie szukający splendoru i poklasku. Cieszący się w życiu rzeczami może najprostszymi , ale takimi, które mają prawdziwą wartość jak przyjaźń, bliskość z innymi a szczególnie z rodziną. Mieszkał w wielu różnych miejscach, wszędzie pozostawił wielu przyjaciół, ale zawsze ciągnęło go od Michałowa, tu gdzie był jego prawdziwy dom, tu w tej naszej okolicy czuł się zawsze najlepiej. Tu odzyskiwał siły i radość nawet w trudnych momentach. Tu zawsze miał coś do zrobienia, tu cieszył się przyrodą, tym, że np. w tym roku wyjątkowo obrodziły winogrona i będzie dobre wino! Dziś wraca do swojej małej ojczyzny na zawsze. Myślę, że będzie z tego powodu szczęśliwy. Wielki podziw nas wszystkich budził swoją siłą i determinacją w realizacji zamierzeń bez względu na przeciwności – nie było mowy o tym, że czegoś się nie da…. Można sparafrazować powiedzenie: „Gdzie Diabeł nie może tam Bogdana się wyśle”. Dziś Bogdan jest rzeczywiście tam gdzie Diabeł nie może. Wierzymy, że tak jak powiedziała Paula: „Dziadek żył długo, był dobrym człowiekiem i jest już w niebie” Dziękuję Boże, że mogłem spotkać tego niezwykłego człowieka, mojego Teścia, teraz wszyscy razem polecamy go Twojej opiece.