Agnieszka Anna Bujak

Był taki ktoś, kogo nie zastąpi nikt
Był taki dzień, lecz skończył się jak wszystkie dni
Był taki list, który nie zawierał słów
Był taki ktoś, kto nie wróci nigdy już

♥

DROGA AGNIESZKO
NIECH DOBRY BÓG ZAWSZE CIĘ ZA RĘKĘ TRZYMA


`•.¸(¯`’•.¸`() ¸.•’´¯)¸.•´
(¯`.•.¸ (¯` █ ´¯)¸.•.´¯)
¯¨˜“ª¤ª“˜¨¨¨¨¨¨˜“ª¤ª“˜¨¨¯

Nie tak to miało być.Szara pustka ból cierpienie i wspomnienia zostały ___.♥♥
___♥___♥
_♥__♥♥__♥
_♥__♥♥__♥

ԑ̮̑♦̮̑ɜ ¸.•*´♥♥ `*•.¸♥ ♥¸.•*´♥♥ `*•.¸ ԑ̮̑♦̮̑ɜ Tęsknota za głosem, gestem – gdy zostało już tylko zdjęcie.. ˜”*°•ڰۣڿ♥ڰۣڿ•°*”˜ PAMIĘTAM AGNIESIU ˜”*°•ڰۣڿ♥ڰۣڿ•°*”˜ ...NAJLEPIEJ NIE PLANUJ NIC. NIE PRZEWIDUJ TYSIĄCA MOŻLIWOŚCI. DARUJ SOBIE MYŚLENIE O TYM, CO BĘDZIE,BO WIESZ CO? OD ŻYCIA I TAK DOSTANIESZ AKURAT,TO,CZEGO KOMPLETNIE SIĘ NIE SPODZIEWASZ.... POZDRAWIAM WSZYSTKICH I DZIĘKUJĘ ZA ŚWIATEŁKA DLA MOICH NAJBLIŻSZYCH.

"Chcę do ciebie, nic więcej, chcę usiąść i słuchać, być blisko. Chcę do ciebie, nic więcej, to dużo i mało i wszystko." --------ŚWIATEŁKO ----------PAMIĘCI AGNIESIU ...........(*) (*) (*) ...........[_].[_] [_]

będę cze­kała na Was ... będę cze­kała na gra­nicy snów i marzeń, gdzie niebo z ziemią łączy się. Gdzie miłość wy­bija rytm. Noc wi­ta dzień,księżyc słońce całuje będę cze­kała z pa­rującym kub­kiem pełnym miłości... `*• .¸♥¸.•*¸♥¸.•*´¨`*• AGNIESIU KOCHANA `*• .¸♥¸.•*¸♥¸.•*´¨`*•

W zamkniętym sercu wypalił się świat ,•’``’•,•’``’•, ☸ڿڰۣ— ’•,`’•,*,•’`,•’ ....`’•,,•’ .........ŚWIATEŁKO PAMIĘCI..... ........,•’``’•,•’``’•, ........’•,`’•,*,•’`,•’ ...........`’•,,•’ ☸ڿڰۣ— Każda myśl to cierń Bo los z nas drwi Drwi z nas co dzień

W daleką podróż zabrał Cię Bóg,
Jedną, jedyną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostają.

Czuwaj nad swoimi bliskimi, którzy Cię kochają i tęsknią.(*)(*)(*) \\\"Tęsknota za bliskimi, Tęsknota za zmarłymi. I nikt nam w tej tęsknocie, Pomóc nie może. Bo zawsze już tak będzie, Że tęsknić będziemy. Bo jesteśmy na wieki, Z nimi rozdzieleni.

Choć milczą usta w kajdany milczenia zakute ta cisza pozornie pusta wypełniona jest smutkiem żalem duszy stęsknionej bólem serca dotkliwym tęsknotą nadziei niespełnionej gestem bezradności niecierpliwym snami, co się nie wyśniły słowami, co z ust się nie wydostały marzeniami, co się nie spełniły chwilami, co nigdy nie zaistniały lecz usta milczą jak zaklęte nie przerywając ciszy w akcie rozpaczy niepojętym, że cisza milczeniem swym krzyczy. (*)(*)(*)(*)(*)(*)