Agnieszka Anna Bujak

Jej niespokojne spojrzenie Chorego syna osłania, Który nie ma już sił Ze śmiercią walczyć. Gdyby tylko mogła, Swoje życie oddałaby, Aby on mógł żyć - I być duszą jej serca. Jej każdy drobny ruch mówi: Synku, kocham ciebie, Synku, nie odchodź, Synku, nie zostawiaj matki. - Mamusiu, nie płacz! Nie mam już siły W sobie życia zatrzymać, Nie mam siły pozostać. - Mamusiu, nie płacz! Wiem, że umieram - Zawsze z tobą będę. Zawsze będziesz o mnie pamiętać. - Mamusiu, nie płacz! Już niedługo będziemy razem. Tam nie ma śmierci i chorób - Tam jest miłość i radość. Ks. Lucjan Szczepaniak ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ___AGNIESIU____ cza­sem do­piero ak­ceptac­ja pożeg­na­nia poz­wa­la nam zam­knąć pe­wien roz­dział życia... ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

Słowa nie wyrażą cierpienia,
łzy nie umniejszą bólu,
słońce nie rozjaśni twarzy,
nic już nie będzie takie jak było...
KOCHANA AGNIESZKO

To łzy, niewypłakane. Zawieszone, pomiędzy rzęsą a kartką papieru. Krople... co nigdy nie spadną. ukryte, pod zaciśniętą powieką. .w kałużach słów co płaczą, Tak cicho... że nikt nie usłyszy.

Os­tatnia dro­ga, choć nie na włas­nych nogach Sen wie­czny bez snów Na mar­twym ciele żywych kwiatów pęk Przez łzy kil­ka niewy­raźnych słów Niep­rzes­pa­na noc, niewys­pa­ny dzień Os­tatnie pożeg­na­nie - bez po­dania ręki No­wy nag­ro­bek, ko­lej­ny znicz - strażnik pamięci . ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ___ANIOŁECZKU____A miłość na śmierć nie umiera, Będziesz teraz z Nieba wysyłał nam miłość . Będziesz dla nas Aniołem, którego Pan zabrał do siebie. ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

Nie mówcie tym, którzy stracili ukochanych, że „czas zagoi rany" . Nie mówcie, że „oni już nie cierpią". Najlepiej nie mówcie nic... Czas, tych ran nie leczy - rany pozostają, bo śmierć ukochanych jest też trochę, śmiercią nas samych. Coś w nas umiera. Żyjemy, ale nic nie jest tak, jak było przedtem, już nie jesteśmy tacy sami... /Ks. A. Boniecki/

Wspomnień obraz, splecione dłonie, w piersi serce się kołacze. iskrą ogień płonie, lecz dusza żałośnie płacze

Śpij w spokoju
Bóg zrządził nagłej rozłąki czas
Przyjdzie dzień taki, po życia znoju
Że Bóg znów razem połączy nas Jest taki ból o którym lepiej nie mówić, bowiem najlepiej wyraża go milczenie.

Wszystko przemija, wszystko jest w ruchu, każda godzina jak garstka puchu. I ty, człowieku, ciągle się zmieniasz, rodzisz się, żyjesz, potem umierasz. Gdzie jest sens, gdzie jest cel, jaki kres życia? Boże - Ty to wiesz, więc mów, bo pytam, gdzie jest sens? Sensem jest miłość, celem Ty - Panie. Śmierć to nie nicość, lecz zmartwychwstanie. I po to człowiek został stworzony, żeby przez życie mógł być zbawiony ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ____ANIOŁECZKU____Ciche łka­nie, krwis­te morze łez płynące z wnętrza ser­ca ludzi, którzy CIĘ kocha­li. Ile by da­li, by móc przy­naj­mniej pożeg­nać się. ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

Po co pytasz - Dlaczego I tak nikt nie odpowie Tak właśnie miało się zdarzyć tak miało się zdarzyć Tobie Dlaczego - pytać nie warto bo wciąż bez odpowiedzi Wszystko ma sens i choć trudno Musisz w to matko uwierzyć Wszystko ma sens i choć trudno Zrozumieć Ci sens cierpienia Musisz przyjąć, wyszeptać córeńko do zobaczenia. Do zobaczenia kochana Będę cierpliwie czekała. Będę nadał żyć tutaj, Tak jakbyś córeczko chciała. Będę wciąż dobra dla ludzi I będę się uśmiechać A Ty od czasu do czasu Pomachasz do mnie z daleka. do zobaczenia córeczko, do zobaczenia kochana Dziękuję Ci że jesteś choć teraz nie widziana. ═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ____ANIOŁECZKU,DLACZEGO TAK NAGLE ODSZEDŁEŚ????? ═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ Jes­teśmy niczym pyłek unoszo­ny na wiet­rze.Nig­dy nie wiado­mo dokąd nas za­niesie.Na czy­jej drodze osiądziemy. Ważne jest,aby zasłużyć na po­zos­ta­nie w ludzkich ser­cach na zawsze. Żyj­my tak,aby wspo­mina­no nas z tęsknotą. ═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ŻYCZĘ NA NADCHODZĄCY TYDZIEŃ WSZYSTKIEGO DOBREGO

Stanąć pochylić,głowę
Może zapłakać ukradkiem
wpatrując się w miejsce
z którego nikt nie zawoła
tylko wspomnienia krzyczą
odległe jak jeden dzień
tłumiąc trzask płonącego znicza*```