Kiedy kogoś zabraknie dopiero uświadamiamy sobie jak wiele słów jeszcze tej osobie chcielibyśmy powiedzieć, życie toczy się szybko i coraz częściej nie mamy czasu po prostu z kimś porozmawiać, a nagle jest już za późno.

Zawsze doceniała to co ma, mimo, że czasami nie było tego zbyt wiele. Nigdy się nie poddawała , myślę że nie jedna osoba na Jej miejscu dała by sobie pewnie spokój, a Ona nie dawała za wygraną. Zawsze potrafiła odjąć sobie od ust aby dać najbliższym, była kochaną i wyjątkową osobą. Niestety życie tak się potoczyło, że musiała od nowa stanąć na nogi, miała lepsze lub gorsze dni,ale nigdy nie skarżyła się na swoją sytuację.

Nie potrafię wyobrazić sobie, że nie ma już Jej, nie potrafie wyobrazić sobie, że nie będe mógł z Nią już porozmawiać i pożartować. Kiedy odchodzi ktoś tak Bliski, dopiero uświadamiamy sobie jak wiele rzeczy mogliśmy jeszcze zrobić, a nagle  wokół jest pusto, pozostają na szczęście te dobre wspomnienia...