Żegnamy naszą Drogą Koleżankę Julitę, której odejście jest dla nas ogromnym ciosem, ciężko nam pogodzić się z myślą, że Jej już nie ma. Ciężko niezwykle rozstać się z człowiekiem, którego życie i działalność tak wiele znaczyły w historii naszej Szkoły, Zespołu Szkół Ogrodniczych w Warszawie, gdzie Droga Julita była długoletnim nauczycielem, wybitnym wychowawcą wielu pokoleń młodzieży, a przede wszystkim naszym przyjacielem. My, koledzy i przyjaciele, wspominam ją jako człowieka twórczego, oddanego swojej pracy, z którym spędziliśmy wiele cudownych chwil. Wspominamy niezliczone sytuacje kiedy służyła nam radą i pomocą. Zawsze mogliśmy liczyć na Jej uśmiech i profesjonalną radę, Kochała swoją pracę, uczyła miłości i poszanowania mowy polskiej, zarażała młodych zainteresowaniem literaturą, teatrem, kulturą. Pamiętamy z jaką łatwością skupiała, wokół siebie młodzież, z jakim zapałem i radością przekazywała wiedzę, dzieliła się własnym doświadczeniem i umiejętnościami. (Z fragmentów pożegnania wygłoszonego na cmentarzu w czasie pogrzebu)