Krystian Kacper kuliński

Tak krótko byłaś naszą radością.... Bądż szczęśliwy wśród aniołów

Synku mam tyle zmartwień i niemam z kim porozmawiać niewiem co robić zawsze mi coś doradziles .Było inaczej teraz nikt się nierozumie ,każdy robi co chce .Nie takiego życia chciałam .Odkąd niema Ciebie wszystko jest nie tak wiele bym zrobiła ale nic niewychodzi .Chciała bym krzyczeć by Bóg mnie z stąd zabrał ,ale co stanie się z Patrykiem i Xavikiem .Chciałam mieć normalny dom dzieci wykształcić bawić wnuki być dobrą matką i co czemu Bóg Cię nieochronil tylko zabrał .Kocham cię bardzo Synku i pamiętam .

Kiedy sięgam pamięcią do dania wypadku i słyszę głos Andzeli w telefonie ,w jednej sekundzie całe moje życie przeleciało mi przed oczami od chwili Twoich narodzin niemoc że niema mnie przy Tobie była czymś nie do opisania a w momecie kiedy zdałam sobie sprawę że odchodzisz strach który mną zawładną kazał mi przed tym uciekać tak się bałam .Dziś tego żałuję że nie trzymałam Cię w tym momecie w ramionach nie utuliłam nie chciałam w to wierzyć myśląc że będziesz walczył i czekałna mnie .Kocham i tęsknię synku .Bóg jednemu synowi dał życie a drugiemu odebrał czy wiedział co czyni .

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
J. Twardowski

Twoja swieca zgasła ale za to na niebie ,świeci Twoja gwiazda najmocniej ,bo kochany Kacperku bardzo Ciebie!Mam żal ,gniew ,smutek w sercu bo z nami nie jesteskochany Kacperku .Niema i nie będzie Ciebie na tym świecie takie mamy piekło na tym żywym świecie Rodzina i bliscy za Tobą płaczą bo Kacperku Ciebie nigdy nie zobaczą .Ją się z Tobą pożegnałam lecz chodz o tym nie wiedziałam ,że może Ciebie nie być z nami .Takie ciężkie życie na ziemi mamy .Kochamy Cię bardzo z całego serca mama,tatar i braciaTwoj rozpocząc będą i serca pękać ,bo Kacperku ich opuściłeś bez słowa "Żegnam"To co się dzieje jest nie do opisania .To trzeba przeżyć ,by zrozumieć tragedii utraty dziecka,sens życia miała !(*)

KRYSTIANKU,ZAPALAM ŚWIATEŁKO DLA CIEBIE

Łza na policzku matki.. Otrzeć ją trudno niezmiernie.. Ta łza na policzku matki, a w sercu... w sercu ciernie... Ta łza, co nie wysycha choć niewidoczna bywa.. Łza, co dnia każdego od nowa serce rozrywa.. Kto zrozumie, ogarnie matki łzy i cierpienie... Kto pochylić się zechce nad jej bólem, tęsknieniem... Łza na policzku matki... wycieram ją od nowa a ona płynie i płynie wyschnąć wciąż nie gotowa...

Z SERCA MOJEGO NAJSZCZERSZE KONDOLENCJE Z POWODU UTRATY SYNKA WIEM CO PAŃSTWO CZUJĄ MY JUŻ NIE BĘDZIEMY TACY SAMI PRZYTULAM DO ZBOLAŁYCH SERC.