Krysiu.

     Nadchodzą kolejne, trzecie, bez Ciebie święta Bożego Narodzenia.
Minął kolejny rok, miesiące, dnie. Upływający czas nie łagodzi bólu.
W mym sercu nadal czuję głęboką pustkę i tęsknotę za Tobą Kochanie.

     Twój mąż

      Krysiu. Kochanie Ty moje.
  

      Kolejne bez Ciebie święta Bożego Narodzenia, przywołują moją tęsknotę i miłe wspomnienia szczęśliwych lat, ubogo, lecz razem spędzonych, poza codziennymi życia trudami niczym niezmąconych. 

      Dzieci szczęścia, w swe oczy niebieskie namiętnie wpatrzone, wiecznie trwającej, wzajemnej miłości spragnione.
 
      Lecz Opatrzność szczęśliwe chwile nam przerwała.
Na Twój los swój okrutny wyrok wydała i do życia wniosła koszmarną chorobę a wraz z nią trwogę, udrękę i z biegiem czasu przeokropną mękę.

      Przez trzy kolejne lata pełne wiary i dotkliwego cierpienia, nieugięcie broniłaś daru życia, walczyłaś o zdrowie z mocą przeznaczenia.

      O Twym losie przesądziła wola Wszechmocnego. Spełniła się rankiem grudnia dziewiątego. Śmierć bezwzględna ukoiła Twe dolegliwości. Z woli Boga miłość nasza przeszła do wieczności.


      Twój mąż

         Wigilia świąt Bożego Narodzenia.