06.01.1986 godzina 15,25 przyszedłeś na świat Synku,piękny bobas 59 cm wzrostu i 4,180 kg wagi.Tata jak Cię zobaczył płakał ze szczęścia,dziadek dumny bo w domu same baby.Byłeś bardzo dobrym dzieckiem,nie wiedzieliśmy co to nieprzespane noce,nawet jak chorowałeś,a chorowałeś często.Wcześnie i ładnie zacząłeś mówić,zawsze grzeczny ,,dziękuję, przepraszam ,proszę,,śmieliśmy się ,że taki nie na te czasy.Nigdy nie przysporzyłeś większych problemów,chociaż ,,sparzyłeś,,się nieraz na ludziach,a tym co pozostali z Tobą odpłacałeś dobrocią i przyjażnią.Grzeczny ,pracowity,uczynny,pomocny słyszeliśmy nie raz ,domator ceniący życie rodzinne.Kochałeś muzykę,godzinami siedziałeś przed komputerem.Cieszyłeś się z pracy w Centrum Onkologii,nieraz śmiałeś się,że jak wygrasz w Lotto to kupisz komory,które często się psują.Wypłatę oddawałeś w całości,,bo ty lepiej wiesz co potrzeba,,a na zakupy chodziliśmy wspólnie i zawsze pytałeś jak chciałeś coś dla siebie.Zawsze bardziej dbałeś o innych jak o siebie.Staraliśmy się Ciebie chronić,nawet na Komisję wojskową pojechałam i weszłam z Tobą...nieraz słyszałam,że jestem nadopiekuńcza,ale kogo miałam chronić jak nie Jedynego Syna....12.03.2010 to dzień naszej tragedii,który przekreślił wszystko...dlaczego nie miałam żadnych przeczuć,znaków...przecież zwykła biegunka i zasłabnięcie nie powinny się tak zakończyć????tysiące pytań,myśli na które nam nikt nie odpowie...tylko rodzice,którzy przez to przechodzą są w stanie nas zrozumieć...to nieprawda,że czas leczy rany,ból i tęsknota są coraz większe,wykonywanie prostych czynności przychodzi z trudem,a ból fizyczny jest nie do opanowania....mamy nadzieję,że jesteś szczęśliwy Synku,że niczego Ci nie brakuje,że się spotkamy Aniołku...i tylko tak ciężko zrozumieć dlaczego Bóg zabiera młodych,dobrych ludzi???