Ku Pamieci Brata... ZA OKNEM NOC, PATRZĘ W GRANATOWE MILCZENIE NIEBA I SZUKAM KOLEJNEJ NOWEJ GWIAZDY NA FIRMAMENCIE NIEBIESKIM. NIE PŁACZĘ , CHOĆ ŁZA SPŁYWA PO POLICZKU, NIE MÓWIĘ CHOĆ KRZYCZY CAŁE CIAŁO. TYLKO MILCZENIE I CISZA JEST NA MIEJSCU BO KAŻDE PYTANIE JEST ZBYT BOLESNE A ODPOWIEDZ Z POKORĄ NIE CHCĄ JAKOŚ NADEJŚĆ. ŚWIAT SIĘ ZATRZYMAŁ. TO ZATRZYMANIE JEST MOJĄ MODLITWĄ. PROŚBĄ NIE O ZROZUMIENIE ALE O POGODZENIE SIĘ Z BIEGIEM ŻYCIA... BO ŻYCIE PŁYNIE, OTWIERAM OCZY I PATRZĘ W GWIAZDY, KTÓRE CIĄGLE SĄ ALE JUŻ GDZIE INDZIEJ. TAK I JA CHOĆ JESZCZE Z PRZERAŻENIEM WBITY W ZIEMIĘ, MAM IŚĆ... POMOŻE MI CZAS... WIĘC CZEKAM NA CZAS, KTÓRY KOI, LECZY I JEST NAJLEPSZYM PRZYJACIELEM CZŁOWIEKA... NA CZAS , KTÓRY UMIE POZSZYWAĆ NAWET NAJWIĘKSZE RANY I POZWALA ŻYĆ, KTÓRY KAŻE MI DALEJ ŻYĆ, BO JESZCZE NIE MA DLA MNIE MIEJSCA NA GRANATOWYM NIEBIE....