Marianna i Władysław Maksymiuk

..LUDZIE NIE UMIERAJĄ,TYLKO ZNIKAJĄ NAM Z OCZU..


KS.TWARDOWSKI

Znaleźliście się w Niebie, tak smutno na dole bez Was. Oczy zalane są łzami, bo nie ma Was między nami. Dziś po nieba błękicie, kroczyliście w poranku poświcie. Rozstaliscie się razem z nami, lecz nigdy z naszymi myślami. Ja błagam i strasznie Was proszę odpocznijcie tam sobie po trosze. A my niebiańskimi schodami kroczymy by spotkać się tam z Wami. Odnaleźć nie można się wcale, brakuje nam Was stale. Pustki odbijają ściany, już nie ma Was między nami. Dom już nie żyje uśmiechem, lecz pustym i głuchym echem. Jedyna dla nas osłoda, że lepiej Wam będzie u Boga. Już nie z ziemskimi troskami, lecz tam z aniołami...

„Jedyne, co jest w stanie przeżyć śmierć człowieka to to, co dało się innym. To na zawsze pozostanie Wyryte w ich pamięci, tak Jak czułość, miłość i przyjaźń. Nigdy nie umierają Ci, Którzy w pamięci żyją.”

Śmierć Was zabrała nikogo o zgodę nie pytała, zabrała to co najcenniejsze ,zabrała Was w inne miejsce. Wy teraz w mieście Aniołów żyjecie macie szczęście i życie wieczne nic Wam już nie brakuje, tylko my tu na ziemii wciąż mamy nadzieje, że się spotkamy, że zobaczymy Wasz uśmiech na który z nadzieją czekamy głos Wasz już ucichł-nie usłyszy go nikt nawet serce przestało bić a Wy tak żyć chciałyście lecz ktoś dał Wam tylko chwile życia, Często myślę jakie było by nasze życie gdyby nie odeszły... łatwiejsze , bezbolesne,prostrze ,piękniejsze... na pewno bez ran bólu , tęsknoty i żalu jaki pozostał po Waszym odejściu ...pozostały tylko wspomnienia .

"..zapalmy znicze nad niczem,niech światło świec przypomni blask tamtych oczu,zapalmy znicze nad niczem,ogień świec jest dla nas ,każdego roku pamięć o bliskich tworzymy na nowo.. "

Stracić kogoś-to tak,jakby zgasić słońce na niebie,cały świat oblec w czarną szmatę,a to co kolorowe schować gdzieś głęboko.Stracić kogoś-to tak,jakby uciszyć wszystko dookoła,kazać przestać ptakom śpiewać,zatrzymać wiatr,żeby nie grał w konarach drzew.Stracić kogoś-to tak,jakby zatrzymać czas,aby nigdy nie było już jutra,bo wszystko nagle staje się nieważne.Stracić kogoś-to tak,jakby spaść w otchłań nicości,poznać jak bardzo boli tęsknota za kimś,kto odszedł już na zawsze.Stracić kogoś-to tak,jakby samemu wydać ostatnie tchnienie ..

Śmierć nie jest kresem naszego istnienia –

żyjemy w naszych dzieciach i następnych

pokoleniach.

Albowiem oni to dalej my, a nasze

ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia.

Zostawić Ci przyszło tu wszystko nie wziąłaś nawet kruszynki , jedyne co „tam” się liczy, to w sercu dobre uczynki.Gorąco się modlę za Ciebie i znicz zapalam na grobie, co pozwoli wymazać grzechy - tak mi bliskiej i kochanej jak Ty osobie. Płomyk świecy maleńki niech drogę Ci wskaże w wieczności, pomoże odnaleźć Stwórcę,