|
|
Marian Wikło
* 25.11.1945 + 03.05.2010
Miejsce pochówku: Warszawa, cm. Wolski, kw. 84,1,8, woj. mazowieckie
|
|
|
|
|
|
|
Licznik odwiedzin strony
43688
|
|
|
 |
|
|
|
|
1 lipca 2010
Dziadek był kimś wyjątkowym,
Człowiekiem miłym i rozrywkowym.
Przed telewizorem wiernie kibicował,
Każdym zwycięstwem długo się radował.
Lubił czas spędzać z nami - z rodziną,
Zawsze nas witał z wesołą miną.
Jeździł z ochotą na polowania,
Nie zniechęcał go obraz wczesnego wstawania.
Po pracy wracał bardzo zmęczony,
Lecz zawsze znalazł czas dla swej żony.
Dzisiaj go wszyscy ze łzami wspominamy,
Pamięć o nim w sercu na zawsze zatrzymamy.
Choć nie ma już z nami tego człowieka,
To świat wciąż biegnie, ucieka, nie czeka.
W naszych wspomnieniach się zatrzymujemy
Bo pamiętamy i pamiętać chcemy.
Zgłoś SPAM
|
|
|
|
|
POŻEGNANIE
,,Świat ziemski Twój dobiegł końca,
Przed Tobą droga lśniąca.
Droga ta powrotu nie ma,
Choć nie jest drogą zapomnienia”
Kochany Marianie! W Twoim życiu nie zabrakło bólu i cierpienia, do końca walczyłeś i miałeś nadzieję. Wierzymy, że jesteś teraz w lepszym miejscu, czuwasz i spoglądasz na nas z góry. Chociaż nasze serca przenika ból, żal i cierpienie to dziękujemy Bogu za wszystkie dni spędzone z Tobą. Każdy z nas znał Cię z innej strony, mógł powiedzieć miły, uczynny, zawsze skromny. Jednym słowem ,,DOBRY CZŁOWIEK”. Miałeś marzenia, plany i dużo spraw do załatwienia, Chociaż nie udało Ci się wszystkich zrealizować, my zawsze będziemy je wspominać. Pamięć o Tobie pozostanie na zawsze ŻYWA w naszej modlitwie i naszych myślach. Stanowczo za szybko zniknąłeś nam z oczu, lecz na zawsze będziesz w naszych SERCACH. Drogi Marianie! W wielkim smutku żegna Cię: Ukochana żona Halina, córka Edyta z mężem i synami, córka Gosia z mężem i córkami, siostra Zosia, oraz cała rodzina, koledzy, przyjaciele, znajomi i sąsiedzi.
Zgłoś SPAM
|
10.05.2010
To był najukochańszy wujek jakiego miałam. Będzie mi ciebie bardzo brakowało, spoczywaj w pokoju.
Zgłoś SPAM
|
Zegar tyka każdemu, ucieka czas, ucieka szczęście...
Z każdym dniem coraz mniej go - nie więcej,
Życie tak szybko upływa, wraz z nim i szczęścia ubywa,
I choc marzenia powoli się spełniają -
to cóż z tego? Skoro i tak pełni szczęścia nie dają.
Wszystko bez sensu lecz nie bez znaczenia.
Cóż warte są słowa? Niczego nie zmienią!
Pozostał ból i żal.
Nigdy nie powiem o Tobie byłeś, Bo dla mnie zawsze Jesteś!
Zabrakło Cię ciałem Ale duchem pozostaniesz z nami na zawsze.
Jedynemu bratu Marianowi siostra Zofia, chrześnica Marzena z rodziną oraz Ania i Mariola.
,,Śpieszmy się kochac ludzi, Bo tak szybko odchodzą"
Zgłoś SPAM
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie
