Sebastian Waręcki

Mamo Sebastiana, z serca dziękuję za dobre, ciepłe słowa. Nie ukrywam, nie radzę sobie z tym bólem, pustką, z ciągłym niedowierzaniem,że Jego naprawdę nie ma, że już nigdy Go nie zobaczę, nie usłyszę, choć minęło pół roku. Ale masz rację Mamo Sebastiana, czas nie ma znaczenia, bo on nie leczy tych ran, może pozwala im mniej krwawić..., ale one pozostaną w naszych sercach do końca.

Odszedłeś nagle i niespodziewanie,
Ból został tylko
Po Tobie, Kochanie. Ból i tęsknota zostały na zawsze.

Byłeś nadzieją, Skarbie jedyny,
Świat był i życie przed Tobą;
Los Cię okrutny wyrwał z rodziny,
Rodziców okrył łzami i żałobą. Odpoczywaj w spokoju.

Łza na policzku matki.. Otrzeć ją trudno niezmiernie.. Ta łza na policzku matki, a w sercu... w sercu ciernie... Ta łza, co nie wysycha choć niewidoczna bywa.. Łza, co dnia każdego od nowa serce rozrywa.. Kto zrozumie, ogarnie matki łzy i cierpienie... Kto pochylić się zechce nad jej bólem, tęsknieniem... Łza na policzku matki... wycieram ją od nowa a ona płynie i płynie wyschnąć wciąż nie gotowa...

"Są krzyże drewniane i są betonowe gładko ociosane i proste surowe. Są takie przy drodze co na straży stoją zmurszałe i stare czasu się nie boją. I krzyże co pięknem oko zachwycają i te które w lasach cicho umierają. Jedne kryją przeszłość cierpieniem znaczoną inne tajemnicę przysięgą złożoną. A każdy z nich inny tak jak los człowieka na kartach historii zapisany czeka."

Strata połowy serca jest jak strata połowy świata… Ból w sercu jest ciężarem prawie nie do uniesienia… Łzy są tak gorzkie…Dzień jest tak długi… Noc bezsenna…Tęsknota tak WIELKA.

Dzieciątka po obłokach stąpające Dzieciątka o skrzydłach roztańczonych czy wiecie ile w nas tęsknoty, w nas, matkach opuszczonych… Kto Was w tą podróż zabrał, powrotną niszcząc drogę, kto śmiał odległość taką postawić za przeszkodę? Wy tam – my tu wciąż tkwimy, czekając na spotkanie, wracajcie z tej podróży, niech ona snem się stanie! My dla Was wszystko-wierzcie-w nagrode uczynimy, by poczuć, dotknąć, tulić… Nieba Wam uchylimy Choć niebo dla Was co dzień otworem uchylone, dla nas ten dzień to piekło, do bólu rozrzażone Ja wiem, dzieciątka drogie, wiem – takich mam nie chcecie, co bez radości życia tułają się po świecie. błękitne chmurki – namiastka Twych oczu zapach konwalii – skóry Twojej świeżość tęcza – obrazek barwny na niebie, z cudnym podpisem „Mamo dla Ciebie”. Dziecino moja, tyle mi dajesz, za to mą miłość odwieczną dostajesz uśmiech na co dzień też będzie w odwdzięce, choć serce krwawi, choć puste ręce… Wiesz, ja poczekam, ja będę cierpliwa, wiem, tam Ci dobrze, tam jesteś szczęśliwy. Pogodzić się z losem podstępnym mi trzeba, daleki mi jeszcze bilet do bram nieba. Lecz dziękuję ze wszystko czym mnie zbliżasz do siebie, dziękuję za słońce, za gwiazdy na niebie I czekam w tęsknocie na nasze spotkanie, gdy wieczność naszą wspólną drogą się stanie… «♥» ▬▬ «•*•» ▬▬▬ «•*•» ▬▬ «♥»«♥» ▬▬ «•*•» ▬▬▬ «•*•» ▬▬ «♥» «♥» MIŁOŚĆ JEST WCZEŚNIEJ NIŻ ŻYCIE,TRWA DŁUŻEJ NIŻ SMIERĆ«♥» «♥» «♥»SEBA «♥» «♥» «♥» ▬▬ «•*•» ▬▬▬ «•*•» ▬▬ «♥»«♥» ▬▬ «•*•» ▬▬▬ «•*•» ▬▬ «♥»

Odchodzi Ktoś kto był? całym światem....i nagle świat sie kończy...Zamykasz swoje oczy....Odejdziesz..czy zostaniesz?...Nawet najgorsze chwile kiedyś przemina...Może znow zaswieci słonce..kwiaty znowu zakwitna.....Chociaż życie bedzie inne.....Jestes zawsze w moim sercu...SEBASTIANKU

Złączona z WAmi tym samym bólem,. Przytulam

"Kochana mamo... Wiem że Cię smucę... Mijają lata, lecz ja już nie wrócę... Nie czekaj mamo... Dorosłe dzieci z domu odchodzą... Nie mogę mamo zawsze być z Tobą... Dużo w swym życiu podróżowałem... Przepiękne miejsca na świecie zwiedziłem... Nie płacz już mamo... Tu gdzie przybyłem już pozostanę... Znalazłem miejsce swe ukochane... Jestem szczęśliwy tu odpoczywam... Każdy się cieszy kto tu przybywa... Nie płacz więc mamo... żyj swoim życiem... Dbaj o siebie... Wspominaj mnie dobrze... Uśmiechaj się... Zapomnij o tym co bylo złe... Czas szybko mija kochana mamo...