„A nadzieja znów wstąpi w nas. Nieobecnych pojawią się cienie. Uwierzymy kolejny raz, W jeszcze jedno Boże Narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Przyjdź tu do nas i z nami trwaj, Wbrew tak zwanej ironii losu….”

https://www.youtube.com/watch?v=KCSpYtAWiUQ

***" Noszę twe serce z sobą (noszę je w moim sercu) nigdy się z nim nie rozstaję gdzie idę ty idziesz ze mną; cokolwiek robię samotnie jest twoim dziełem, kochanie…. Cummings Edward Estlin

,,Ludzie nie odchodzą na zawsze. Ci, co odeszli, doskonale wiedzą, że do nich przychodzimy, odwiedzamy ich, szukamy z nimi kontaktu. Dwa światy, żywych i umarłych, przenikają się wzajemnie i oddziaływują na siebie. Myślę, że Ci, co odeszli, są nawet bardziej obecni. Także oni szukają z nami kontaktu. Chociażby wtedy, gdy przychodzą do nas w snach, gdy pragną nam coś przekazać (...) ks. J. Twardowski

„Śmierć jest niczym… To tak, jakbym się wymknął do sąsiedniego pokoju. Jestem wciąż sobą i Ty jesteś sobą. Czymkolwiek dla siebie byliśmy, tym jesteśmy nadal. Nazywaj mnie moim dawnym imieniem, mów do mnie tak, jak zawsze mówiłeś. Nie zmieniaj tonu, nie przybieraj na siłę poważnej i smutnej miny. Śmiej się; tak jak zawsze śmialiśmy się z żartów, które bawiły nas oboje. Baw się, uśmiechaj, myśl o mnie. Módl się za mnie. Niech moje imię zawsze będzie wymawiane zwyczajnie, bez śladu cienia. Niech wypowiadane będzie bez nacisku, bez cienia żałoby. Życie znaczy to samo, co zawsze znaczyło. Dlaczego miałbym zniknąć z twojego serca, skoro zniknąłem tylko z oczu? Czekam na ciebie, tylko przez krótką chwilę, aż przyjdzie twój czas. Jestem gdzieś blisko, pamiętaj. W sąsiednim pokoju, lub tuż za rogiem. Wszystko jest w porządku." H. Scott Holland
E.K 

Ludzie nie umierają, tylko wymykają się naszym oczom… (ks. J. Twardowski)
E.K 

 Mam dziś ogromny zaszczyt, żegnać Cię Sławku w imieniu Twoich Przyjaciół i znajomych. Spotykamy się, by wspólnie Cię pożegnać. Twoja śmierć, jest dla nas wszystkich ogromnym ciosem. Jest nam niezwykle ciężko, rozstać się z naszym przyjacielem. Każdy z nas pewnie inaczej Cię zapamiętał. Dla jednych 'Pan Sławek' lub Sławek, dla niektórych przybrany 'wujek i ojciec'- dla każdego z nas byłeś i jesteś wyjątkową osobą.
Sławek nie był wylewny, a jednak miał ogromne serce, w którym znalazło się miejsce dla każdego z nas. Swoją miłość do rodziny wyrażał czynami. Własnoręcznie wybudował drewniany domek- azyl dla swojej rodziny, gdzie mogli dzielić wspólne chwile. Do swojego życia zaprosił również i nas- przyjaciół i znajomych, a chwile spędzone razem- wspólne wyjazdy, działkowe prace i przyjemności, pozostaną w naszych sercach na zawsze. Sławek miał zawsze coś do zrobienia, nie tracił czasu. Lubił podróże z przyjaciółmi i nigdy nie zgubił drogi do domu. Wyjątkiem była ta noc, w którą Pan Bóg wyznaczył mu tę nową, nieznaną nam jeszcze drogę. Głęboko wierzę, w to, że miał ku temu cel i że gdy przyjdzie czas, na tej drodze znów spotkamy się wszyscy razem. Bardzo trudno jest nam dziś pogodzić się ze stratą, kogoś, kto stanowił nierozerwalną część naszego życia. Sławek posiadał ogromny dar – wewnętrznego spokoju, ogromną lojalność.
Śmierć tak nagła – bliskiej osoby jest zawsze ciosem. Dziś ten cios przyjmujemy z jej najbliższymi – kochającą żoną Elą, dwoma wspaniałymi synami Kubą i Bartkiem, oraz najbliższą Rodziną. My, przyjaciele, będziemy wspominać Cię, jako wspaniałego, szczerego człowieka.
Byłeś i jesteś dla nas autorytetem, z którym spędziliśmy wiele cudownych lat. Żegnamy Cię dziś Sławku w wielkim smutku i żalu. Pozostaniesz w naszych sercach na zawsze.
Dziękujemy Sławku, że byłeś z nami.
Chciałabym na zakończenie zacytować jeden z utworów, który towarzyszył nam niejednokrotnie:

„(...)Idąc jesienną aleją szukam ciebie, mój przyjacielu
Chcę być tylko z tobą przez kilka małych chwil
Pomóż mi przywołać dawne lata, ożywić śpiących ludzi
Pomóż mi...pomóż mi pokonać smutek, który pozostał, gdy nagle odszedłeś
Już nikogo nie dręczą nasze mdłe spojrzenia
Dziś jesteśmy nareszcie sami w ten listopadowy wieczór... „