DLACZEGO ODCHODZĄ?
Refleksja po śmierci Tadeusza Draba z Siedlakowic.

     Kto o tym decyduje, kiedy odejść mamy?
Czy to zwykły przypadek, czy los nam zadany?
My tutaj odpowiedzi nigdy nie poznamy,
I po ludzku będziemy opatrywać rany.
Bo rana jest głęboka, goi się powoli,
Jedynie czas ją może naprawdę uśmierzyć,
Ona zawsze Rodzinę najdotkliwiej boli,
Bo to Rodzina pyta; jak mamy dziś przeżyć?
Są w życiu tajemnice, których nie poznamy,
Możemy je tłumaczyć nawet naukowo,
Ale my tu gwarancji na życie nie mamy,
Dlaczego los tak z nami obchodzi surowo?
Ja odpowiedzi szukam w tajemnicy Boga,
W tej duchowej przestrzeni, gdzie myśl już nie sięga,
Każdego na Sąd Boży wiedzie Życia Droga,
Każdemu tu na ziemi zamknie Życia Księga.
Tym jedynie tłumaczę wszelakie zdarzenia,
A odpowiedź znajduję w tajemnicy wiary,
W tym, co rozum nie zgłębi, a jest do wierzenia,
A co zawsze charakter przybiera ofiary.
Życie, jeśli nie stanie dla innych ofiarą,
I nie zostawi śladu, przemknie bez pamięci,
Tak, jakby było jakąś zadaną nam karą,
I ono chyba nigdy także nie wyświęci.
Lecz życie, które było walką i cierpieniem,
Znosiło los zadany z człowieczą godnością,
Ono daje gwarancję, że stanie zbawieniem,
A gdy skończy na ziemi, stanie się Wiecznością.

                                            autor:Józef Inorowicz

Rocznica śmierci Tadeusza Draba
Dziś obchodzimy pierwszą rocznicę śmierci Tadeusza Draba.
Wszyscy przyjęliśmy informację o jego odejściu z ogromnym smutkiem.
Był naszym przyjacielem, a dla swojej rodziny kochającym ojcem i dziadkiem.
Pielęgnujemy pamięć o nim i jego dokonaniach.

Wspominamy go jako rolnika z krwi i kości, zarządzającego dużym gospodarstwem,
przez lata działającego na rzecz dolnośląskiej wsi,
pomysłodawcę m.in. Festiwalu Tradycji Dolnego Śląska,
wicemarszałka województwa dolnośląskiego w latach 2006-2009,
wieloletniego prezesa Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego na Dolnym Śląsku.
Starał się uczynić Polskie Stronnictwo Ludowe na Dolnym Śląsku partią opierającą się na jedności i solidności, nawet kiedy następowały podziały.

Pozostanie w naszej pamięci jako człowiek uczciwy, pogodny i wierny ideałom. Znajomi i przyjaciele zapamiętali go jako człowieka pogodnego, towarzyskiego, uśmiechniętego, rodzinnego,
ale też zdecydowanego i potrafiącego walczyć o własne przekonania,
człowieka mądrego i dobrego.
Tadeuszu, dziś modlą Dię za ciebie: koleżanki i koledzy, przyjaciele, byli współpracownicy, członkowie Polskiego Stronnictwa Ludowego, ludzie, którym zawsze byłeś bliski.

Wspominamy również jego pamiętne słowa z IV Wojewódzkiego Zjazdu Delegatów Polskiego Stronnictwa Ludowego woj. Dolnośląskiego w dniu 23.06.2012 r.: ”Wiem, że jeden człowiek nie znaczy nic, tak jak nie znaczy nic jedna zapałka. Można ją po prostu złamać […] Mimo, że każdy z nas jest tylko jedną zapałką… Wiązka jest nie do pokonania”.

Ewa Mańkowska
Włodzimierz Chlebosz