Tomasz (Igor) Konopski

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
J. Twardowski

""""""""""""Odpoczywaj w spokoju Tomaszku kochany.

"Za mało jest już w nas muzyki, aby zatańczyło w nas życie"... Teraz ucichła. Ucieka się w powieści, aby być gdzie indziej.

To prawda, że są chwile w których brakuje słów, w których brakuje łez, bo pozostało już tylko bolesne wspomnienie, każdego dnia, tuż obok ... Igorku kochany

Chociaż odszedłeś,
Choć Cię już nie ma,
Dla nas żyć będziesz
Nadal wspomnieniem....

Zabrałeś radość i nadzieję,
Zostawiłeś smutek i tęsknotę.
Odszedłeś. Życie bez Ciebie jest jak dzień bez słońca. Jak noc co trwa bez końca.

Nad grobem Mym nie stój wśród łkań Ja nie śpię w nim,nie ma Mnie tam Ja Jestem tysiąc wiatru tchnień I śnieżny diament w mroźny dzień Słońce na kłosach zbóż-to Ja Łagodny deszcz,jesienna mgła W cichy poranek,gdy budzisz się Ja Jestem śmigły w górę pęd ptaków,co krążą pośród chmur Ja Jestem gwiazd milczący chór Próżny twój płacz nad grobem Mym Ja Żyję wciąż,nie ma Mnie w nim...

Nie można się pogodzić, nie można Igorku, ze pozostała nam już tylko wiara i nadzieja, że kiedyś być może spotkamy się na tym innym, może piękniejszym świecie ... ile siły trzeba mieć każdego dnia ....

Śmierć zdusiła iskry życia, które miały wnet zapłonąć. Ona przyszła niespodzianie, nakazała nam zatonąć. W morzu łez i w morzu smutku ból wylała, Skradła radość, dała rozpacz, cios zadała. Za wcześnie i za szybko, i zbyt nagle to się stało. On był,snuł plany, a jego życie się urwało. Swoich bliskich i przyjaciół kochać chciał. Każdy dzień i każdą noc przed sobą miał.

Odszedłeś - po co? Dokąd? To pytanie zadaje sobie każdy! Każda łza wylana na pamięć twą Za każde twoje słowo zrobilibyśmy wszystko ( ... ) Nie ma już nic! Nie ma już Ciebie! Bo odszedłeś tam do góry nad nami! Ale w sercu zawsze pozostaniesz nie zapomnimy twego uśmiechu słów szeptających. Pamiętamy!! Tomku :(

Ja pamiętam, bo tego nie da się zapomnieć Choć nie ma Ciebie tutaj, nikt nie zabije tych wspomnień Nie da się wrócić życia, mimo największych chęci Ale nie umrze ten, kto pozostanie w pamięci W obliczu śmierci, mrok codzienność przesłania Odszedłeś tak szybko i bez słowa pożegnania Odszedłeś do Pana zostawiając ból i łzy Odszedłeś spędzając bliskim z oczu sny… Pamiętam uśmiechnięte twarze Pamiętam wir i natłok wspólnych zdarzeń Pamiętam idąc cmentarzem, o jego planach do spełnienia Dziś te plany wraz z trumną, przysypała ziemia Zostały wspomnienia i czas nieubłagany Ten czas co zabija i ten co leczy rany Choć nie ma go z nami, to żyje w naszych sercach Miejmy siłę i wiarę, by rozpacz przezwyciężać…