Wojciech Dybek

W sposób całkowicie przypadkowy dopiero przed chwilą dowiedziałem się, że Wojtka już nie ma wśród nas od przeszło dwóch lat. Tak mi przykro. Zechciej przyjąć, Jolu wraz z chłopcami, moje najserdeczniejsze wyrazy współczucia. Wojtek na zawsze pozostanie w mojej pamięci przede wszystkim jako kochający i dumny z Was mąż i ojciec, a dla mnie serdeczny i oddany przyjaciel.

Jedynie tą drogą mogę złozyć wyrazy serdecznego współczucia Bliskim, Krewnym i Przyjaciołom ś.p. Wojciecha Dybka. Kimkolwiek Państwo jesteście, łączę się z Wami w bólu po stracie drogiej Wam Osoby. Ale też bardzo chciałbym, aby nie sprawdziły sie moje przeczucia co do Osoby Zmarłego. Mieszkam w Kaliszu, w roku 1963 zdałem maturę w kaliskim Liceum im. Adama Asnyka, a Wojciech Dybek był moim serdecznym przyjacielem. Niestety, po maturze nasze drogi się rozeszły... Z relacji kolegów asnykowców wynika tylko tyle, że studiował, mieszkał i pracował w Warszawie, jednak nigdy nie udało się ustalić danych kontaktowych. Od naszej matury minęło już pół wieku i jeżeli to tylko możliwe, proszę o kontakt. Czas bowiem szybko zaciera ślady... Jestem to winien zarówno Wojtkowi jak i kolegom z liceum z naszego rocznika. I cokolwiek się jeszcze zdarzy - w naszej pamięci Wojciech Dybek pozostanie Kimś Naprawdę Ważnym. Z wyrazami należnego szacunku, Juliusz Wittich e-mail: [email protected]

Odszedłeś nagle i niespodziewanie,
Ból został tylko
Po Tobie, Kochanie.

Są łzy, co jak ogień palą,
Są serca, które się nigdy nie żalą,
Są winy, na które nie ma sędziego,
Więc kiedy płaczę, nie pytaj, dlaczego.

http://www.youtube.com/watch?v=WW5xuFmvBF8&feature=related