Wojciech Misztal

Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.
I. Chodźko

Nie ma Pana już tyle czasu, nie ma już nawet tego miejsca ze stali i betonu, gdzie grałem metal. Ale zawsze gdy tamtędy przechodzę, zamykam oczy i czuję te ciepło. Moją żona, dzieci, które nigdy Pana nie poznały wiedzą co dla mnie znaczy ten kawałek fortów. Na zawsze w sercu.

Właśnie się dowiedziałem, że w tamtym roku zmarł Pan Wojciech Misztal - nie wierzę. Zawsze zostanie w mojej pamięci jako kulturalny człowiek, z klasą, poczuciem humoru, doskonale zorganizowany, dokładny, skrupulatny...) Ten człowiek był prawdziwym Mecenasem Kultury. W dużej mierze przyczynił się do rozwoju i fuknconowania zespołów polskiej sceny niezależnej. Przez salę przewinęłe się mase różnych twórców oraz zespołów. W bunkrze Pan Profeska grał kilka lat, Pan Wojciech zawsze motywował nas do działania swoim miłym słowem, zachentą - tak naprawdę był chyba naszym piewszym słuchaczem, który z takim entucjazmem reagował na naszą muzykę! Panie Wojtku niech muzyka zawsze będzie z Panem!

Panie Wojtku... to u Pana w sali prób stawiałem swoje pierwsze kroki na drobnej ściezce muzycznej, nigdy nie zapomnę Pana komplementów, słów zachęty i dopingu do dalszego działania...planowałem odwiedzić niebawem jedną z moich pierwszych sal prób by po latach z Panem porozmawiać, nie zdążyłem.... ale dobrych ludzi się się zapomina! Do zobaczenia wczesniej czy później...

Zawsze miły Pan Wojtek, pogodny i wesoły opowiadał swe historie z ogromną pasją. Służył radą, zawsze zapraszał na próby, było w nim tyle pogody ducha, że będziemy go ciepło wspominać. To u niego narodził się nasz projekt Emilcin i z tym miejscem i osobą Pana Wojtka wiążą się wszystkie wspaniałe chwile i wspomnienia. Niech spoczywa w pokoju.

Dopiero dziś się dowiedziałem. Mimo, że widiywaliśmy Pana Wojtka jedynie w piątki, przed próbą lub po, traktował nas jak przyjaciół. Zawsze uśmiechnięty, był miłym, dobrym człowiekiem. Gdyby wszyscy byli tacy, jak on to świat na pewno byłby lepszym miejscem. Nie zapomnimy.

Panie Wojciechu, odszedł Pan tak nagle, że brak słów. Przez tą krótką chwilę naszej znajomości dal się Pan poznac jako wspaniały człowiek. Pozostanie Pan w naszych sercach. Śpij spokojnie.

Odszedł mój ulubiony wujek. Prawdziwy, czuły, dobry z niesamowitym poczuciem humoru. Do dzisiaj wspominam wszystkie wigilie podczas których grałeś na harmonijce. Wiem, że właśnie do Ciebie zrobiłam swoje pierwsze w życiu kroczki! Spoczywaj w pokoju. W naszej pamięci pozostaniesz na zawsze