Tadeusz Wójcik

Grażynko, wiem, że jest pani b.ciężko, bo strata dziecka jest najdotkliwsza, ale niestety takie jest życie, że zabiera naszych bliskich, a my zostajemy z rozdartymi sercami...Bardzo pani współczuję..Pani syn jest w pani sercu i wspiera panią siłą swojego ducha...Cóż mogę jeszcze napisać, aby nie czuła pani, że los się uwziął na panią. Ja, straciłam wszystkich z rodziny. Wiem, że to nie jest żadne pocieszenie, ale chciałabym, aby pani wiedziała, że w cierpienie nie jest pani osamotniona... Pozdrawiam i życzę nadziei na lepsze jutro...

Są łzy, co jak ogień palą, Są serca, które się nigdy nie żalą, Są winy, na które nie ma sędziego, Więc kiedy płaczę, nie pytaj, dlaczego. :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::Odpoczywaj w spokoju Tadziu.

Tadziu, niech Bóg za Twoją dobroć przyjmie Cię do Swojego Królestwa... Tadziu, za wcześnie na wieczny sen.... w ten dzień jesteśmy blisko Twoich Rodziców i przytulamy Ich do naszych serc...

Tadziu, nasza pamięć urodzinowa o Tobie...Niech Bóg będzie Twoim szczęściem wiecznym...

Promienny Chryste, Boski Zbawicielu, jedyne światło, które nie zna zmierzchu. bądź dla tej duszy wiecznym odpocznieniem, pozwól oglądać chwały Twej majestat

,, Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas burzy..." Pani Grażyno, wiem, że czasami jest ciężko i boli... życzę na takie dni dużo nadziei i światła... Tadziu, patrzy z góry i jest z Wami zawsze i wszędzie...

W tak młodym wieku leżysz wśród grobów
Czyż nie znalazłeś innych sposobów ?
Serce się kraje, sąsiad wspomina
Znak zapytania !!! Co za przyczyna ????

,, Gdzieś na dnie został Twój ślad,
głęboko tam, gdzie wciąż uśmiechnięta twarz...
Gdzieś na dnie został Twój ślad i wielki żal,
bo świat się pomylił, świat się pomylił..."

Tadziu, niezapomniany przyjacielu ! Pokój Ci wieczny w cichej krainie gdzie ból nie sięga i łza nie płynie. Odpoczywaj w pokoju !!!!!!!!!

Przyjaciele, znajomi, dalsi krewni cierpią na wiadomość o śmierci bliskiej im Osoby, ale ich cierpienie z każdym dniem się zmniejsza, a wspomnienia pojawiają się czasami. Inaczej cierpią najbliżsi. Oni cierpią pomimo upływu lat, pomimo codzienności, radosnych dni. Oni pamiętają zawsze, jakby równolegle do toczącego się życia.