Tych lat nie odda nic i nikt.
Zdzichu był jeden, niepowtarzalny. Można powiedzieć - kompletny. Uroda, poczucie humoru, muzykalność, wspaniały głos i charakter, rodzinność, świetny Kumpel i Kolega. Zawsze był duszą towarzystwa.
Zostawił wspomnienia i trudno się pogodzić z myślą, że tych wspomnień więcej nie będzie...
W historii naszej znajomości i przyjaźni było wszystko - szkoła, wspólna praca, razem śpiewane piosenki na zabawach i weselach, wspólne wyjazdy wakacyjne i imprezy rodzinne.
Razem też żegnaliśmy swoich bliskich. Tego nie da się zapomnieć.
Czas leczy rany, ale nigdy do końca. Nie tylko mnie, ale wszystkim, którzy Go znali będzie Zdzicha brakowało.
Spoczywaj w pokoju.

Adam Mielnik

Całe moje dzieciństwo wypełnione jest wspomnieniami o Wujku Zdzichu…. Przewijają się one teraz w mojej głowie.. Próbuje któreś wybrać, podzielić się nim, opisać, ale wtedy uderza mnie myśl: Naprawdę???? Naprawdę Wujka już tu z nami nie ma?? Naprawdę nigdy już tu do nas nie przyjedzie? Nie będzie sączył przez cały dzień czarnej kawy i stał w zamyśleniu na balkonie??? Ciężko w to uwierzyć… Nigdy nie zapomnę naszych corocznych wyjazdów wakacyjnych. Te pod namiotami, nad Sanem i wypady na Mazury całymi rodzinami, z psami… Pamiętam Cie na nich jako radosnego wesołego ale też spokojnego, dobrego człowieka… Gdy byliśmy nad morzem w Skowronkach , zatrzasnęłam kluczyki w naszym Polonezie. Mój Tata był wściekły. Chodził w kółko i prawił mi kazania. A Ty w tym czasie spokojnie próbowałeś dostać się do kluczyków. Dłubałeś w szybie i co jakiś czas tylko mówiłeś „Kazik spokojnie” Po chwili otworzyłeś Poloneza i uratowałeś mi skórę…:) Z lat już późniejszych uwielbiam wspomnienie Bożego Narodzenia 2008. Dzień wcześniej w Wigilię bardzo późno poszliśmy wszyscy spać. Gdy więc niemalże o świcie zadzwonił domofon, zerwaliśmy się wszyscy w szoku na równe nogi z pytaniem „Kto to może być????” Tata odebrał domofon i wykrzyczał radośnie: HALOTY! No tak a któż inny zrobiłby taką wspaniałą niespodziankę?? :) Od razu zasiedli w kuchni, z której przez następne kilka godzin słychać było wesołe rozmowy, radosny śmiech …. My tu już tego śmiechu nie usłyszymy, jedyne pocieszenie, że teraz tam u Was na górze musi być naprawdę wesoło…K