Witaj mój skarbie. Dziś przypada 28 rocznica naszego ślubu. Dzień, który powinien być uroczysty i jakże radosny, lecz ja dziś czuję wielką gorycz i smutek, bo nie ma przy mnie Ciebie. Ile jeszcze wspaniałych lat było przed nami... a teraz pozostała tylko pustka. Blask, którym rozjasniałaś nasz dom, naszą rodzinę, zgasł na zawsze, jakby razem z Tobą zamknął sie przed nami cały świat.

Dziękuję Ci za te 28 wspólnie przeżytych i niezapomnianych lat, za urodzenie i wychowanie naszych wspaniałych dzieci, z których możemy być dumni.

Zebraliśmy się tu, aby pożegnać Zenię, koleżankę, przyjaciółkę, drogiego współpracownika, osobę niezwykle energiczną, radosną, pracowitą, wieloletniego wspaniałego doradcę ubezpieczeniowego. Zenia w swoich działaniachzawsze kierowała się dobrem ludzi, dla nich każdego dnia pokonywała kilometry, była tam, gdzie była potrzebna - nie zrażały ją odległości, mrozy, zawieje, silne wiatry czy też pora dzia. Dla koleżanek i kolegów była zawsze otwarta, znalazła czas, chętnie z każdym porozmawiała, zatrzymała się na chwilę, podzieliła się swoim doświadczeniem, udzieliła rad, pożartowała. Przy tym mocno ceniła życie rodzinne, wspólnie z mężem Grzegorzem wychowywała córkę Ninę i syna Pawła - są jej dumą, wielką radością, miała nadzieję, że doczeka wnuków, jeszcze dwa tygodnie temu mówiła mi, że zawsze wiedziała jak wspaniałego ma męża ale nie wiedziała, że aż tak kochanego. Pamiętam jak dziś, dzień 21 marca - środę 2012 roku, kiedy to Zenia , tak zawsze radosna, zadzwoniła do mnie w godzinach rannych i długo milczała po chwili łamiącym głosem wypowiedziała słowa "dostałam wyrok" i znów zamilkła. Tak zaczął się okres półtora rocznej walki z chorobą, trudnymi decyzjami, intensywnym leczeniem, wielką wiarą i nadzieją. W swoim cierpieniu Zenia nigdy się nie poddawała, bardzo chciała żyć, pracować, dawać siebie. Uwielbiała działać, nie stać w miejscu, kochała ludzi, za wszystkimi bardzo tęskniła. Dzielnie znosiła ból, nie skarżyła się, nie była rozgoryczona, zawsze piękna, czarująca, zadbana, zapięta na ostatni guzik. Droga Zeniu| Dziś wezwałaś tu nas, nie czujesz bólu, pozostawiasz go nam, odeszłaś tak cicho i zbyt szybko, pozostawiając po sobie waleczność, niezwykłą wrażliwość, odpowiedzialność, ogromną pustkę. Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach. Dzięki Bogu, że byłaś wśród nas. Spoczywaj w pokoju.

Moja kochana Zeniu. Mój Ty skarbie jedyny i niezapomniany.

Byłaś niezwykle wyjątkową osobą, troskliwą matką i żoną. Bardzo towarzyska i pogodna. Swoją osobą przyciągałaś do siebie wszystkich ludzi. Zawsze elegancka, piękna i sympatyczna. Przywiązywałaś do wizerunku ogromną wagę. Kochałaś podróżować, marzyły Ci się jeszcze liczne wycieczki i podróże. Zawsze mówiłaś, że jak dzieci będą na swoim a ja na emeryturze, to zaczniemy zwiedzać świat. Bardzo czekałaś na wnuki, żeby je rozpieszczać, dawać prezenty i przede wszystkim kochać. To chyba było Twoje największe marzenie. Praca doradcy ubezpieczeniowego była Twoim życiem. To była praca stworzona dla Ciebie. Niestety, poświęcałaś dla niej mnóstwo czasu, kosztem własnego i rodziny. Byłaś dumna ze swoich dzieci i zrobiłabyś dla nich wszystko. A jednak los Cię tak okrutnie potraktował. Zeniu, Ty mój skarbie, pozostawiłaś w naszych sercach ogromną pustkę, której nie da się już niczym wypełnić . Kochałem Cię nad życie i tak pozostanie, bo kiedyś znowu się spotkamy i znowu będziemy razem. Czekaj na mnie.