Bożena Zgórecka

Die Freuden Es flattert um
die Quelle Die wechselnde Libelle,
Mich freut sie lange schon;
Bald dunkel und bald helle,
Wie das Chamäleon,
Bald rot,
bald blau,
bald grün.
O daß ich in der Nähe Doch
ihre Farben sähe!
Sie schwirrt und schwebet,
rastet nie!
Doch still,
sie setzt sich an die Weiden.
Da hab ich sie!
Da hab ich sie!
Und nun betracht ich sie genau,
Und seh ein traurig dunkles Blau —
So geht es dir,
Zergliedrer deiner Freuden!

(Johann Wolfgang von Goethe, 1749-1832)

Gott nur siehet das Herz.
Drum eben,
weil Gott nur das Herz sieht,
sorge,
daß wir doch auch etwas Erträgliches sehn!
 
/Friedrich von Schiller/

"I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie".

To, co poprzednie, przeminęło.
I Zasiadający na tronie rzekł:

"Oto czynię wszystko nowe"

Mówi też:

"Napisz, ponieważ słowa te są wierne i prawdziwe".
(Księga Objawienia 21:4,5) 

Trudno pogodzić się z tą myślą,
że odchodzi ktoś bardzo bliski,
ale nadzieja zmartwychwstania nas pokrzepia,
że w przyszłości będziemy mogli spotkać się z ukochanymi osobami,
które odeszły.
Wyrazy współczucia Rodzinie Pani Bożeny
składa
Teresa Wolińska

Otrzyjcie już łzy
Przyprawione smutkiem
Przepełnione tęsknotą.
Bo noc pełna cierpienia
I goryczy
Zapadła za horyzontem.
Dla Niej wstał poranek
Pełen błękitu
I uśmiechu słońca
Tam nie ma i nocy.
Tam kwitną soczyste łąki .
Jak orzeł prostuje skrzydła
Bo jest już zwiewna i wolna.
Spogląda na ziemię
Przestrzenią się raczy
I…
Wszystko już wie
Bo wszystko zobaczyła.
 

W daleką podróż zabrał Cię Bóg,
Jedną,
jedyną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też niebios próg,
Ci, którzy
tutaj w bólu zostają.

ZA OKNEM NOC,
PATRZĘ W GRANATOWE MILCZENIE NIEBA
I SZUKAM KOLEJNEJ NOWEJ GWIAZDY
NA FIRMAMENCIE NIEBIESKIM.
NIE PŁACZĘ ,
CHOĆ ŁZA SPŁYWA PO POLICZKU,
NIE MÓWIĘ CHOĆ KRZYCZY CAŁE CIAŁO.
TYLKO MILCZENIE I CISZA JEST NA MIEJSCU
BO KAŻDE PYTANIE JEST ZBYT BOLESNE
A ODPOWIEDZ Z POKORĄ
NIE CHCĄ JAKOŚ NADEJŚĆ.
ŚWIAT SIĘ ZATRZYMAŁ.
TO ZATRZYMANIE JEST MOJĄ MODLITWĄ.
PROŚBĄ NIE O ZROZUMIENIE
ALE O POGODZENIE SIĘ Z BIEGIEM ŻYCIA...
BO ŻYCIE PŁYNIE,
OTWIERAM OCZY I PATRZĘ W GWIAZDY,
KTÓRE CIĄGLE SĄ ALE JUŻ GDZIE INDZIEJ.
TAK I JA CHOĆ JESZCZE Z PRZERAŻENIEM WBITY W ZIEMIĘ,
MAM IŚĆ...
POMOŻE MI CZAS...
WIĘC CZEKAM NA CZAS,
KTÓRY KOI,
LECZY I JEST NAJLEPSZYM PRZYJACIELEM CZŁOWIEKA...
NA CZAS ,
KTÓRY UMIE POZSZYWAĆ NAWET NAJWIĘKSZE RANY
I POZWALA ŻYĆ,
KTÓRY KAŻE MI DALEJ ŻYĆ,
BO JESZCZE NIE MA DLA MNIE MIEJSCA NA GRANATOWYM NIEBIE....