|
|
♥ KAZIMIERZ JANNASZ ♥
* 05.11.1914 + 14.09.2012
Miejsce pochówku: Warszawa, cm. Wolski, woj. mazowieckie
|
|
|
|
|
|
|
Licznik odwiedzin strony
395837
|
|
|
 |
|
Dodane w wrześniu
 |
A.O.
|
|
"Każdy ma swoją własną historię, więc czemu łączy nas tak wiele? Nie znamy się, nie rozmawiamy, lecz znamy bólu te same odcienie. Wydaje się, że nikt nie zrozumie, bo każdy inny krzyż nosi, jednak czas pokazuje w końcu, że człowiek podobny ból znosi. Czasem tylko ból zmienia oblicze, wcześniej lub później się staje, ale na końcu każdy z nas przecież zupełnie sam z tęsknotą zostaje". /Anna Sobańska/
|
Zgłoś SPAM
 |
córcia
|
|
Gdy nie znasz smaku ojcowskiej miłości, nosisz w całości serce nie potrzaskane bólem, spokojne, nie czujesz tęsknoty, nie patrzysz w puste okno załzawione żalem, gładką masz twarz, bez wyżłobionych bruzd goryczy.
|
Zgłoś SPAM
 |
A.O.
|
|
Ci, którzy odchodzą, mają dużo lepiej,
Ci co zostają, muszą być silni,
aby przeżyć samotność...
|
Zgłoś SPAM
|
ku pamięci
|
|
Pośrodku ciszy w łez kałuży, stała tęsknota, patrzyła w dal, w ręku czerwoną miała różę, na szyi lekki, biały szal. Jakby utkany z pocałunków, jakby utkany z czułych słów, jakby od serca z podarunków i jakby z kilku kwiatów bzu. I naraz przeszła kilka kroków, stąpając cicho, idąc spokojnie, stanęła jeszcze gdzieś w półmroku I czekała aż wstanie dzień tęsknoty nowy dzień....
|
Zgłoś SPAM
 |
(*)
(14 września 2024 w 12 rocznicę)
|
|
Przeminęło życie tak szybko, Jak piasku drobinki między palcami. Pozostaną już tylko jako wspomnienia, Jak paciorki przerwanego Długiego naszyjnika. Rozsypane i pozbawione Siły życia... Minęło wszystko, Ale trwa na zawsze w sercach...
|
Zgłoś SPAM
|
córcia
|
Odszedł w inny wymiar i jego dusza, połączyła się z miłością swojego życia ڿڰۣڿ♡♡ Zamilkła rozmowa, umilkły ostatnie słowa i szmer zamykanych drzwi...a poprzez mrok pozostał mi ostatni znak, ostatni uśmiech, skończone wszystko już i senna noc cichutko uśnie w zapachu sennych róż... ☘️❤️✿⋞♡⋟✿❤️☘️ ......★ ......█ ✿⋞♡⋟✿ Tatku kochany...piątek 14.32 |
Zgłoś SPAM
|
córcia
|
|
Przyoblekam myśli w kolory,
w złoto liści buków purpurę...
Palę w ogniu letnie wspomnienia...
Bez Ciebie Tatuniu.
|
Zgłoś SPAM
|
A.O.
|
Niby jesteś daleko,
ale bliżej niż kiedykolwiek...
rzekę życia już przepłynąłeś...
Zapalamy znicz, który wyznacza Tobie,
szlak do portu naszych serc...
_¸.•*ღ♥ღ*•.¸_ |
Zgłoś SPAM
|
córcia
(piątek 6.09.24)
|
|
Gasło Twoje życie Tatku
Wraz z mijającym latem
Smutek w serce się wdarł
Bo to już było nieodwołalne
Kochany Tatuniu..tęsknię...
|
Zgłoś SPAM
|
(*)
|
|
Snuje się cisza po ogrodach Wrześniowym pięknem upojona W rześkich porankach i zachodach W słońcem muśniętych winogronach Kwiaty głowy chylą sennie pomału zwiędną smutne Powoli robi się jesiennie A my nieważne w jakiej porze wciąż w tęsknocie i smutku...
|
Zgłoś SPAM
|
|
|
|
|
|
|
|
Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie
