Krzysztof Rzepecki

Czy usłyszysz także to, co ja usłyszę ? Czy zobaczysz mary wokoło krążące ? Wycisz serce swoje i myśli cierpiące... Tam na lewo córka przy Matki swej grobie. Widzisz ? Płynie ponad katafalku progiem. Wyciąga tęsknie dłonie do główki dziecięcia. Jeszcze raz ostatni ! Dotknąć ! - Bez szans wzięcia. W głębi Starzec smutny snuje widmo swoje... Nie takim chciał zostać wzgardzony spokojem. Rząd lampek przyćmionych odsłania obrazy. Obok dusza Dziecka. Płacze. Nadal marzy. I nie widać straty ciała z tego świata. Jak to Boże robisz, że to wszystko złatasz ? O, widmo Dziewczyny ! Czy Anioł ? Czy Zmarła ? Nadal szuka szczęścia, choć życia - wyparła. A przede mną widmo Ojca, lecz młodszego. Coś chce mówić do mnie, lecz nie słyszę jego. Wyciągam swe dłonie do drżących, widmowych, aby ogrzać, przycisnąć, żarów dać kwantowych. Wkoło tłum ogromny. I martwi i żywi. Złączeni, skupieni - - i modlitwa z nimi. Ja wiem, że to chwila... Ile czasu mamy ? Tych, co nas odwiedzą razem powitamy... Autor: Paweł Świątkowski __ ✽ ___      ¯¯¯¯¯¯ ✽ ¯¯¯ANIOŁECZKU KOCHANY__ ✽ ___

❤⊱❖⊰❤⊱❖⊰ PAMIĘTAM ⊱❖⊰❤⊱❖⊰❤
Ślicznie dziękuję za zapalenie urodzinowego światełka pamięci mojej mamie Irence.
Pozdrawiam cieplutko Beata.

Stanąć, pochylić głowę , może zapłakać ukradkiem wpatrując się w miejsce, z którego nikt nie zawoła... tylko wspomnienia krzyczą odległe jak jeden dzień, i tłumią trzask płonącego znicza. Łza się ciśnie by spłynąć między proch z którego te wspomnienia powstają, bo nadzieja nieśmiertelności jest żywa. Pamiętajmy tych , którzy odeszli ... Kochajmy tych , którzy są obok nas. __________( __________)) _________/',( ________(,"",) _________ || _________ ¶ _________¶¶ _______ ¶¶¶¶¶ _¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ __¶¶¶¶¶¶¶_¶¶¶¶¶¶¶ ___¶¶¶¶¶¶_¶¶¶¶¶¶ ____¶¶¶¶___¶¶¶¶ _____¶¶¶¶_¶¶¶¶ ______¶¶¶_¶¶¶ _______¶¶_¶¶ ___¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶ ___ANIOŁECZKU KOCHANY____

Tu jest pamięć i tutaj świeczka_ tutaj napis i kwiat pozostanie__ Ale zmarły gdzie indziej mieszka na wieczne odpoczywanie__ Smutek to jest mrok po zmarłych tu, ale dla nich są wysokie_ jasne światy__ Zapal świeczkę_ westchnij_ pacierz zmów__ Odejdź pełen jasności skrzydlatej__ Ciszą cmentarną ukołysani, z dala od życia i znoju, dobiwszy wreszcie cichej przystani, odpoczywają w pokoju. ___________ *** __________***** ________********* _____************** ___****________**** __****____() ___**** _****_____() ____**** _****____()() ___**** __****___() () __**** ____****_() __**** ______****!!**** _____________!! _____********************* ____*********************** ___************************ ********************************_____ .........ڿڰۣڿ❀❤❀ڿڰۣڿ......ANIOŁECZKU ......ڿڰۣڿ❀❤❀ڿڰۣڿ......

Myślami sięgam daleko hen, do wspomnień, które nie wrócą już ponownie. Nie da się przeżyć ich z Tobą, bo Cię nie ma tu ze mną Odszedłeś w niebios otchłanie, aby pojednać się z Bogiem. Często nurtuje mnie pytanie, dlaczego powołałeś go do siebie Panie? Z jego odejściem, zgasły moje marzenia, moja radość i myśli, znalazły ujście tylko teraz we wspomnieniach. Jego pamięć czczę, zapalając płomień na jego mogile, szepcząc w duchu ja ciągle o tobie pamiętam, ----------(\ ---------) \ --------/ , ( --------\ ) / NIECH BLASK TEJ ---- .--`Y´--. ŚWIECY.. ----|`·-----·´| ROZŚWIETLA CI DROGĘ ----|`·::....´| KOCHANY ANIOŁECZKU ----|`·::::..´|

─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─ ANIOŁECZKU ─═ڿڰۣڿ☻ڿڰۣڿ═─

TWOJA TWARZ WE MNIE NIE WYGASŁA....
PRZEJDĘ WSZYSTKIE TUNELE NOCY,
I ZAKAMARKI DNI,
ABY ODNALEŻĆ TWOJE OCZY....

¯¯¯¯¯¯◕ZABRAŁEŚ ICH BOŻE DO SIEBIE, ONI SZCZĘŚLIWI JUŻ W TWOIM NIEBIE. WASI BLISCY TU NA DOLE, ŁZY WYLEWAJĄ,TĘSKNIĄ I TAK BARDZO KOCHAJĄ. POZOSTAWILIŚCIE TYLKO WSPOMNIENIA, WIEMY,ŻE ŚMIERĆ DOTKNIE KAŻDEGO Z NAS. ŻYCIE ,TO TYLKO CHWILA KRÓTKA, W MORZU WIECZNOŚCI,KROPLA MALUTKA..... ¯¯¯¯¯¯◕°❤¯ ANIOŁECZKU¯¯¯¯¯¯◕°❤¯ WSPOMNIENIA POZWALAJĄ NA CHWILĘ SZCZĘŚCIA. BO MYŚLEĆ,TO ZNACZY WCIĄŻ PAMIĘTAĆ.

"Piszę do Ciebie Mamo, bp wiem, że klęcząc prosisz Boga o syna i o zmiłowanie, bo wielka w Twym sercu trwoga. Nie płacz, Mateczko, nie płacz proszę, czas jest lekarstwem, co lecz rany..."L.A.Mroczkowski z M.Jedlińska "Bohaterowie i kaci"

Po smierci Jarusia we mnie i wokół mnie nastała ogromna pustka. Rzeczywistość stała się nierealna,dalej pojawiają się setki pytań,moje nastroje i emocje zmieniają się szybko i niezrozumiale. Gubię się w pustce,która została i w uczuciach,które doświadczam. Nie wiem czy to co przezywam jest norlmalne czy ból który odbiera mi oddech kiedykolwiek minie.Czy gniew i żal i poczucie winy i lęk i rozpacz moga kiedykolwiek przestać być tak silne i czy w ogóle minie? Gubie się w tym co przezywam ,poniewaz nie byłam przygotowania na takie doświadczenie. Otoczenie jest różne,jedni sa przygotowani na rozmowę ze mną a inni nie potrafią rozmawiać. Poznałam na cmentarzu aniołkowa mamusie i się zaprzyjazniłyśmy,bo jedna drugą doskonale rozumie. I wzajemnie się wspieramy. ✿ ŚWIATEŁKO PAMIĘCI ANIOŁECZKU ✿

Gdy umarli opuszczają ziemię, nie zostają unicestwieni. Lecz czy wiemy o nich coś więcej? Sposób, w jaki zabierani są nam nasi bliscy, jest tak gorzki. Dlatego nie jest niespodzianką, gdy we wszystkich krajach ludy i religie z obawy pukają do spiżowych bram zaświatów, by pozostać w kontakcie ze swymi zmarłymi, lub co najmniej dowiedzieć się, co się z nimi stało. Jak wiele smutnych serc jest pełnych goryczy i buntu! Wielu skarży się jak Dawid; “Synu mój Absalomie! Synu mój, synu mój Absalomie! Obym to ja był umarł zamiast ciebie! Absalomie, synu mój, synu mój! (2 Sam. 18,33:19,1). Są oni kuszeni, by powiedzieć za Szunamitką: “Czy ja prosiłam mego Pana o syna?" (2 Kron. 4,28). W takim smutku wydaje się zbyt ciężkim oczekiwanie na powtórne spotkanie, które będzie miało miejsce w dalekiej przyszłości. Dąży się za każdą cenę do nieprzerwania połączenia i utrzymania zjednoczenia. Bóg w swej miłości wie o tych pragnieniach naszego serca. On wie również, co jest dla nas i naszych bliskich najlepsze, i nie omieszka nam tego objawić. ⊰♥⊱ ANIOŁECZKU KOCHANY ⊰♥⊱ DOPÓKI ŻYJEMY, NIE MA ŚMIERCI: GDY JEST ŚMIERĆ, NAS JUŻ NIE MA.