Maksik Radczuk

Nie ma odpowiednich słów...nic nie odda tego jak bardzo mi przykro. Wyrazy współczucia dla Najbliższych Maksiczka, życzę siły w tych okrutnych momentach. Maksiczku- odpoczywaj Aniołku.

Śpij maleńki.... Powiększyłeś grono Aniołków....

Mamo i Tato nie placzcie bardzo was prosze, Przeciez trzeba abym stad odszedl, Pojde aby sie juz spotkac z Panem, W waszej pamieci Mamo i Tato pozostane. Nie placzcie kochani ze stad odchodze, Bede na was czekal tam z Bogiem, Bede sie modlil wspolnie z aniolkami, Abysmy sie razem kiedys tu spotkali. Odchode radosny i nic mnie nie boli, Sam Jezus przy smierci mojej tu stoi, Mnie wiecej niczego tutaj nie trzeba, Mamusiu i Tatusiu Ja ufam ze pojde do Nieba.

Nie placz kochana Mamo Ja patrze na Ciebie co rano. Jak tylko oczka otworze I skrzydla anielskie rozloze To zaraz lece do Ciebie Pomimo, ze jestem tu- w Niebie Lece, by Ciebie utulic, Do serca mego przytulic Glaskac Twe wlosy rozwiane I skleic serce zlamane. I znajdziesz mnie w listku na drzewie I wiatru cieplym powiewie I w jasnym slonca promieniu I w ptaku co siadl na ramieniu. W tatrach i szumie morza W teczy luku, barwnym jak zorza W tatusia czulym uscisku Bo jestem tak bardzo blisko... I spiewam Ci lisci szelestem I kocham - przy Tobie jestem W zachodzie i wschodzie slonca Ja bede z Toba do konca...

Kochani rodzice i braciszku Maksika - tak bardzo Wam wspolczuje i tak bardzo chcialabym Wam ulzyc.. "Wierzę, że jesteś, że gdzieś TAM istniejesz I że rozumiesz dlaczego Wierzę, że nic się bez celu nie dzieje Tyle spotkało nas złego Żyję nadzieją, że znów się spotkamy A wtedy światu wybaczę Żyję nadzieją, że nie brak Ci mamy Nie mogę myśleć inaczej Niewiele tak czasu nam było dane Zaledwie kilka latek To jakby nuty raz tylko zagrane Fragmentu Twojej melodii Lecz ja nauczyłam się ich na pamięć I będę po cichu nucić Czasami tylko mój głos się załamie Bo wiem, że nie możesz wrócić". "Melodia niecała" autor - Inga, rok 1999

Błysnołeś jak
szczęście ..
Urojenie złote ..

Zgasłeś by zostawić
ból, łzy, tęsknotę ..

Panie, kto zrozumie Ciebie... 
Wszak zamknąłeś swoje Serce
 w piersiach rodziców dziecka
 i nauczyłeś ich kochać...

 Nie dziw się, że teraz płaczą, bo nie przeczuwali, 
że tak szybko wróci do Ciebie, a oni zostaną sami..

 Proszę, daj im nadzieję, która jak balsam 
Zagoi duchowe rany i pozwoli dalej żyć... 

Jeśli nauczyłeś kochać bliskich to daj również siłę, 
aby się z nimi rozstać i zaufać, że dobrze im u Ciebie...

Powiększyłeś Grono Aniołków

...Żaden lekarz Nie pomógł Tobie, Bo Cię Bóg chciał Mieć przy sobie... Nie ma takich słów którymi można Was rodziców pocieszy...ale przyjmijcie chociaż najszczersze kondolencje.

Proszę przyjąć wyrazy współczucia