Za wcześnie NATALKO zgasłaś, wiosna się śmiała do Ciebie. I słonka blask ledwo Ci zalśnił na niebie... Do szczęścia hen w jasne wzleciałeś błękity... Dla nas prysł sen a w sercu ból pozostał skryty, jak cierni krzak. Boleść okrutna jest, lecz Twoja wola się stała, o Panie. Daj jej wieczne odpoczywanie...
Zgłoś SPAM
Sylwia Jaworska ***mamusia i tatuś***
NATALKA - światło moich oczu
i powiew wiatru w upalny dzień
To moja radość, moja nadzieja
moje słoneczko i mój cień
To moja miłość, moje kochanie
Los nam okrutny zesłał rozstanie.
Strona KuPamięci wykorzystuje pliki cookie ("ciasteczka") w celu
zapewnienia dostępu do treści (więcej informacji).
Zmiana ustawień dotyczących przechowywania ciasteczek możliwa jest
bezpośrednio z poziomu Twojej przeglądarki.
Kliknij, aby rozpocząć odtwarzanie
